Δύο από τις ερωτήσεις που κάνουν σε αρκετές κοπέλες, εφόσον ενηλικιωθούν, είναι οι εξής: “Πότε θα βρεις ένα καλό παιδί να παντρευτείς;” και εφόσον παντρευτείς ακολουθεί η ερώτηση, “Πότε με το καλό ένα παιδάκι;”. Και οι δύο μπορούνε να χαρακτηριστούν εξίσου αδιάκριτες και συνήθως λέγονται από ανθρώπους που δεν ανήκουν καν στο στενό τους κύκλο.
Ο γάμος είναι επιλογή, όχι υποχρέωση
Η εικόνα του γάμου στην ελληνική κοινωνία είναι – λανθασμένα – συνδυασμένη με την εκκλησία, το νυφικό, με χιλιάδες καλεσμένους και μακρινούς συγγενείς, που πιθανότατα ο γαμπρός και η νύφη να βλέπουν πρώτη φορά στη ζωή τους. Υπάρχει, όμως, και η επιλογή του Δημαρχείου, αν το ζευγάρι αναζητεί κάτι πιο λιτό με ελάχιστους καλεσμένους ή δεν ασπάζεται τον χριστιανισμό.
Επιπλέον, αν θέλει κάποιος να επισημοποιήσει μια σχέση, υπάρχει πλέον και το σύμφωνο συμβίωσης, που καλύπτει αρκετά νομικά ζητήματα.
Παλιότερα, ο γάμος αποτελούσε το εισιτήριο για την ανεξαρτησία της γυναίκας από το οικογενειακό της περιβάλλον, πλέον όμως αυτό δεν ισχύει, τουλάχιστον στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με στοιχεία, οι γυναίκες σήμερα είναι πολύ λιγότερο πιθανό να βάλουν την οικονομική ασφάλεια, που θα τους προσφέρει ένας γάμος, μπροστά από τον έρωτα και εκφράζουν πολύ λιγότερο άγχος για την προοπτική να παραμείνουν
ανύπαντρες, αν δε βρεθεί κάποιος που να αγαπούν και να εμπιστεύονται.
Με απλά λόγια, μπορεί μία γυναίκα να θέλει να παντρευτεί, αλλά να μην έχει βρει τον κατάλληλο ή κάποια μπορεί να έχει μία μόνιμη σχέση, αλλά να μην επιθυμεί το μυστήριο του γάμου. Έτσι κι αλλιώς, επικρατεί η άποψη πως ο γάμος δε δημιουργεί σταθερότητα. Ο γάμος είναι κοινωνική ασφάλεια, όχι ουσιαστική. Σταθερότητα δημιουργεί η ουσία μιας σχέσης. Έχοντας βάθος στις σχέσεις σου, είσαι πιο
ασφαλής από 15 γάμους.
Όσον αφορά τη μητρότητα
Η ζωή μιας γυναίκας δεν εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από το πότε ή εάν γίνει μητέρα. Το θέμα της μητρότητας μπορεί να απασχολεί τις γυναίκες και τους άντρες αλλά δεν είναι ο απόλυτος σκοπός τους. Μην ξεχνάμε πως πολλές φορές κάποια γυναίκα, ίσως να μην μπορεί να κάνει παιδί και το άκουσμα αυτής της ερώτησης πιθανότατα να της προκαλέσει θλίψη.
Άλλη μπορεί να έχει κάνει αρκετές προσπάθειες και να μην έχει καταφέρει να μείνει έγκυος. Κάποια άλλη, ίσως να μην θέλει να ζήσει τη μητρότητα για δικούς της λόγους. Καλώς ή κακώς, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι κατάλληλοι και προορισμένοι για γονείς.
Επίσης, ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών δεν πιστεύουν ότι είναι απαραίτητοι και οι δυο γονείς για την ανατροφή των παιδιών. Μία οικονομικά ανεξάρτητη γυναίκα μπορεί να μεγαλώσει ένα ή και περισσότερα παιδιά εξίσου καλά με τους δύο γονείς. Γι’ αυτό και αυξάνονται όλο και περισσότερο οι περιπτώσεις των παιδιών που μεγαλώνουν σε μονογονεϊκές οικογένειες και χάνεται το πρότυπο της “παραδοσιακής” οικογένειας.
Προφανώς, δεν υπάρχει αρνητική κριτική για τις γυναίκες που επιθυμούν έναν παραδοσιακό γάμο ή επιδιώκουν να παντρευτούν και να κάνουν παιδί σε νεαρή ηλικία.
Αν, όμως, ο κόσμος ρωτούσε τόσο συχνά για άλλα θέματα που απασχολούν περισσότερο τις γυναίκες, ίσως καταλάβαινε ότι ο γάμος και η μητρότητα έχουν δευτερεύουσα σημασία.