Ο Μπάμπης, η Ρούλα, η Έφη… Πώς φτάσαμε να οικειοποιούμε ανθρώπους που διέπραξαν εγκλήματα με το να τους λέμε με το μικρό τους όνομα;
Call me by your name
Εδώ και καιρό, από το έγκλημα στα Γλυκά Νερά παρατηρώ μια προσπάθεια από τα ελληνικά ΜΜΕ να μας συστήνουν το δολοφόνο με το μικρό του όνομα και να σκιαγραφούν με κάθε λεπτομέρεια την προσωπικότητά του. “Τι έφαγε ο Μπάμπης το μεσσημερι στην φυλακή;”, “Τι ζώδιο είναι ο Μπάμπης;”, “Τι φόρεσε η Έφη Βιτριόλι στη δική;”… Το ίδιο γίνεται τώρα και με την Ρούλα Πισπιρίγκου, την γυναίκα στην Πάτρα που σκότωσε τα τρία παιδιά της. Βλέπω άρθρα με τίτλους “Το βλέμμα της Ρούλας τα λέει όλα” και “Ταλαιπωρημένη η Ρούλα στις πρώτες φωτογραφίες”.
Το περίεργο είναι ότι και ο κόσμος σε μεγάλο βαθμό κάνει το ίδιο. Δεν λέει η παιδοκτόνος , αλλά η “Ρούλα” ή “Ρουλίτσα” ειρωνικά. Η αλήθεια είναι ότι όλο αυτό είναι βαθιά προβληματικό, γιατί δημιουργεί μια υποσυνείδητη οικειοποίηση του δολοφόνου στην συνείδηση του κόσμου. Ο δολοφόνος ξαφνικά γίνεται super star, δικός μας άνθρωπος, κάθε μέρα στην τηλεόραση τον βλέπουμε.
Ξεφεύγουμε από το έγκλημα και το πρώτο σοκ που δημιουργεί στον κόσμο και προχωράμε σε καθαρό κουτσομπολιό.
Πως γίνεται αυτό; Γιατί χάθηκε η ουσία. Ξεχνάμε γιατί μάθαμε το όνομα αυτού του ανθρώπου, μας έμεινε το μίσος για το τι έκανε και η περιέργεια για το τι θα κάνει μετά, μέχρι που ξεχνάμε. “Πώς να περνάει στην φυλακή;”, “Τι λένε για το άτομο οι συγκρατούμενοί του;”… Υπάρχουν δολοφόνοι που είναι πραγματικά ευτυχισμένοι με την διασημότητα και την προσοχή που παίρνει ξαφνικά το πρόσωπό τους. Αυτό λέγεται σύνδρομο Munchausen.
Ο απατεώνας του tinder κορόιδεψε γυναίκες, έκανε εγκληματικές πράξεις, εχ, έκανε και λίγο φυλακή και τώρα θα κάνει δικιά του εκπομπή και έχει δικιά του σειρά στο Netflix. Αυτό έγινε γιατί πούλησαν την persona του σαν star.
Το συμπέρασμα
Ο δολοφόνος δεν είναι celebrity για να μας νοιάζει η καθημερινότητά του και η προσωπική του ζωή. Είναι ένας άνθρωπος που διέπραξε ένα έγκλημα και θα υποστεί τις συνέπειες του νόμου. Δεν πρέπει να στιγματίζεται ούτε ο ίδιος, ούτε η οικογένειά του από αυτό. Εμείς με την σειρά μας δεν είμαστε κριτά, ούτε τιμωρά, παρατηρητά είμαστε φρικτών εγκλημάτων από ανθρώπους που έχασαν τον δρόμο τους.
