More

    Γιατί η κοινωνία καταδίκασε τον Τζόνι Ντεπ ένοχο, μέχρι να αποδειχθεί αθώος;

    Η δική του Τζόνι Ντεπ εναντίον της Άμπερ Χερντ έχει ανοίξει έναν διχαστικό διάλογο για την θέση και τον ρόλο του φεμινισμού και του κινήματος MeToo σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο διχασμός αυτός περικυκλώνει τις έννοιες “θύτης” και “θύμα” και την δυναμική που παίρνουν συγκεκριμένα οι άνδρες και οι γυναίκες σε ό,τι αφορά στις ταμπέλες αυτές. Λοιπόν, ας το πάρουμε από την αρχή…

    Σε εξέλιξη βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες δικαστικές υποθέσεις διασημοτήτων η οποία θέτει μεταξύ άλλων, τα εξαιρετικά σημαντικά ζητήματα της κακοποίησης και των ψυχικών διαταραχών που μπορεί να υπάρχουν σε μια τοξική σχέση. Η υπόθεση περιπλέκεται, καθώς διαδραματίζεται στην εποχή του MeToo και αυτό από μόνο του σημαίνει πολλά.

    Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 2011 και χώρισαν το 2016 με την Χερντ να ζητάει περιοριστικά μέτρα για ενδοοικογενειακή βία ενάντια του Ντεπ κατηγορώντας τον για κακοποίηση, ενώ ο Ντεπ το αρνήθηκε και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.

    Όλα μας πέσαμε από τα σύννεφα όταν διαβάσαμε την είδηση ότι αυτός ο αγαπημένος και πασίγνωστος ηθοποιός μπορεί να έχει κάνει μια τέτοια αποτρόπαια πράξη. Μεγάλο μέρος της κοινωνίας παρασύρθηκε από το γεγονός ότι η Χερντ παρουσίασε φωτογραφίες που έμοιαζε χτυπημένη και καταδίκασε τον Ντεπ ως ένοχο. Ένας από τους κύριους παράγοντες που επηρέασαν την κοινή γνώμη ήταν οι διακοπές συμβολαίων με το Ντεπ από συνεργάτιδες εταιρείες φοβούμενες ότι θα χαλάσει η εικόνα τους. Μόνο ο οίκος Ντιόρ έμεινε στο πλευρό του και… όλες οι πρώην γυναίκες του.

    Το κερασάκι στην τούρτα για τον Ντεπ ήταν όταν η Χερντ έγραψε ένα άρθρο γνώμης στην Washington Post στο οποίο έλεγε πως έχει επιζήσει από ενδοοικογενειακή βία. Εκείνος κατέθεσε μια μήνυση σε βάρος της το 2018 αξιώνοντας αποζημίωση ύψους 50 εκατομμυρίων δολαρίων για συκοφαντία.

    Τα κοινωνικά θέματα της δικής

    1) Η δίκη αυτή η οποία μεταδίδεται και σε live streaming, έχει χαρακτηριστεί ως η πιο αστεία των εποχών κρύβοντας, όμως, πολλές αλήθειες για επεξεργασία. Η Χερντ φαίνεται να χάνει την δίκη, ο Ντεπ έχασε, όμως, πολλά περισσότερα. Αν η Χερντ πάσχει, όπως ειπώθηκε από τα ειδικά άτομα, από ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας και κοινωνιοπάθεια, αυτό σημαίνει ότι προσπάθησε να χειραγωγήσει και να κάνει έναν ολόκληρο πλανήτη να την δει ως θύμα κακοποίησης εκμεταλλευόμενη το κίνημα MeToo, το οποίο και ξεκίνησε από το Χόλιγουντ. Θα τιμωρηθεί η Χερντ από την δικαιοσύνη αν αποδειχθεί ότι σκόπιμα προσπάθησε να καταστρέψει την καριέρα και την ζωή του Ντεπ ή θα πέσει στα μαλακά; Ακόμη, αξιοσημείωτη είναι και η συζήτηση που ανοίγει για την ψυχική υγεία. Κάνοντας μια βαθύτερη ανάλυση μπορούμε να αντιληφθούμε ότι αν και από την μια ο Ντεπ, ενδεχομένως, να είναι θύμα της χειριστικής συμπεριφοράς της Άμπερ, η ίδια η Άμπερ, από την άλλη, αποτελεί θύμα ενός συστήματος και μιας κοινωνίας που στιγματοποιούν και παραμελούν τα ζητήματα περίθαλψης της ψυχικής υγείας και δεν παρέχουν την απαιτούμενη βοήθεια σε όσα άτομα την χρειάζονται.

    2) Οι άνδρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας βιώνουν μεγάλη αμφισβήτηση από το κοινωνικό σύνολο. Κι εδώ έρχεται το φεμινιστικό κίνημα το οποίο οφείλει να τους προστατέψει, όπως κάνει και με τις γυναίκες. Θύματα μπορούν να είναι και οι άνδρες και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Ο φεμινισμός παλεύει οποιαδήποτε μορφή ανισότητας και περιθωριοποίησης. Είναι από όλα τα φύλα για όλα τα φύλα.

    3) Τα προβλήματα αλκοολισμού και εθισμού στην κοκαϊνη του Ντεπ χρησιμοποιήθηκαν για να ενισχύσουν την εικόνα του κακοποιητή δυναμώνοντας, έτσι, το στερεότυπο, ότι οι άνθρωποι που έχουν παρόμοια θέματα είναι χαμένα κορμιά στον άνεμο, άρα και κακοί άνθρωποι. Το επιχείρημα αυτό βασίζεται στην έντονη τοξικοφοβία που κυριαρχεί τις σημερινές κοινωνίες στις οποίες η χρήση ουσιών ισοδυναμείται με την εγκληματικότητα. Το αποτέλεσμα αυτής της κοσμοθεωρίας είναι ο μεγαλύτερος κοινωνικός αποκλεισμός των χρηστών και η όξυνση των ταμπού που επικρατούν γύρω από το θέμα αυτό διαιωνίζοντας τον φαύλο κύκλο της προκατάληψης.

    4) Ο τρόπος με τον οποίον θα αντιμετωπίσει η κοινωνία την Χερντ στην περίπτωση που χάσει το δικαστήριο έχει γιγαντιαίο ενδιαφέρον. Ήδη από τώρα οι μισογύνηδες και οι πολέμιοι του φεμινισμού περιμένουν στην γωνία για να κατηγορήσουν όλο το γυναικείο φύλο και τις θηλυκότητες για τις επιλογές της Χερντ, η οποία θα είναι δύσκολο να ανακάμψει στην καριέρα της αν κριθεί ένοχη. Στο σημείο αυτό πρέπει να προσέχουμε να μην συγχέουμε ένα ολόκληρο κίνημα το οποίο αποσκοπεί στην υπεράσπιση και διεκδίκηση των δικαιωμάτων όλων των φύλων με την προσωπική επιλογή ενός ατόμου να βλάψει ένα άλλο. Το περιστατικό αυτό ανάμεσα στις δύο διασημότητες είναι ξεκάθαρα το αποτέλεσμα ενός καπιταλιστικού συστήματος το οποίο επιδιώκει το φαίνεσθαι και την θεαματικότητα μέσω των κλικ παρά την δικαιοσύνη.

    Συμπέρασμα

    Όποιος από τους δύο και αν βγει ένοχος, τελικά σε αυτήν δίκη, εμείς θα είμαστε πάντα με το δίκαιο. Αυτή η δίκη απέδειξε ότι έχουμε ακόμη δρόμο στην ανάπτυξη υγιών σχέσεων ανάμεσα στα φύλα και πως πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο με το στοιχείο της ενότητας στην δόμηση ενός ισχυρού και συμπεριληπτικού φεμινιστικού κινήματος. Ο φεμινισμός προστατεύει και τους άνδρες και θέλει ένα καλύτερο αύριο μακριά από τα πλαίσια της πατριαρχίας και γι΄αυτούς. Το να βγάζεις κακία και μισανδρία δεν είναι φεμινιστικό και το ξέρουμε όλοι μας.

    Αναμένουμε εξελίξεις….

    Responsive Ad

    Latest articles

    Related articles