Βρισκόμαστε στο πλέον στο 2021, αλλά δεν ξεχνάμε την πιο δυνατή στιγμή της χρονιάς που μας πέρασε. Το 2020 μας χαμογέλασε στις 7 Οκτωβρίου, με το άκουσμα της ανακοίνωσης ότι η Χρυσή Αυγή αποτελεί εγκληματική οργάνωση.
Μπορεί να ήταν αυτονόητο, αλλά όχι δεδομένο για την χώρα μας. Οπότε αυτό ήταν ένα βήμα, μπροστά, για την δημοκρατία και μια ιστορική στιγμή έξω από το εφετείο όπου πραγματοποιήθηκε η δίκη. Με την υποστήριξη χιλιάδων συγκεντρωμένων να μας χαρίζουν ανατριχιαστικές εικόνες, όπως το “Παύλο, τα κατάφερες γιε μου“, από την Μάγδα Φύσσα, αλλά και το συγκινητικό μήνυμα από την οικογένεια του Λουκμάν, που ευχαριστεί όλους όσοι τους συμπαραστάθηκαν, μαζί με την Ελληνική δικαιοσύνη που δικαιώνει την μνήμη του γιου τους.
Τα ελαφρυντικά που είχαν ζητήσει οι συνήγοροι υπεράσπισης ήταν, το λιγότερο αστεία, αφού είχαν αναφερθεί σε φιλοζωία, συγγραφή ποιημάτων, ευαισθησία, αιμοδοσία, δωρεές σε ενορίες και επαφές με την νεολαία της αριστεράς. Αυτά είναι τα ελαφρυντικά που ζητούν οι μαυροφορεμένοι άντρες με τα ξυρισμένα κεφάλια και τους ναζιστικούς χαιρετισμούς.
Μίλησαν για ευαισθησία, άτομα με ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις. Μία φασιστική οργάνωση, που με την πρώτη ευκαιρία και χωρίς κανένα ηθικό φραγμό, έσπερνε βία και θάνατο. Τα θύματα της χρυσής αυγής είναι πολλά περισσότερα από όσα νομίζουμε και πρέπει να τα γνωρίζουμε.
Τα θύματα της Χ.Α.
Την άνοιξη του 2011, ένας 19χρόνος από το Πακιστάν μαχαιρώνεται από 4-5 νεοναζί. Όπως και ο 21χρόνος Αλίμ Αμπούλ Μανάν, πέφτει νεκρός από μαχαιριές δύο αντρών της Χρυσής Αυγής, την άνοιξη του 2011.
Τον Οκτώβριο του 2011, δύο γυναίκες από την Αλβανία πέφτουν θύματα ξυλοδαρμού, από ομάδα της Χρυσής Αυγής.
Τον Ιούνιο του 2012, δύο άτομα της Χρυσής Αυγής ασκούν βία σε άτομο του ΚΚΕ σε προεκλογικό περίπτερο. Επίσης, τον Ιούνιο του 2012, τέσσερις ψαράδες με καταγωγή από την Αίγυπτο πέφτουν και αυτοί θύματα ξυλοδαρμού από 20 άτομα την οργάνωσης.
Τον Σεπτέμβριο του 2012, εισβάλουν σε κουρείο μετανάστη από το Πακιστάν, ξυλοκοπούν όσους βρίσκονται εκεί και βάζουν φωτιά στο μαγαζί, με τον έναν εργαζόμενο μέσα.
Επίσης, τον ίδιο μήνα κάνουν άλλη μια επίθεση σε άτομα που μοιράζουν φυλλάδια της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας του Πειραιά.
Το ίδιο χρονικό διάστημα, σπάνε πάγκους μικροπωλητών σε λαϊκές και τους διώχνουν με την βία.
Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, μέλη της ίδιας οργάνωσης προσπαθούν με βία να εμποδίσουν παράσταση στο θέατρο Χυτήριο.
Τον Ιανουάριο του 2013, ο Σαχζάτ Λουκμάν, από το Πακιστάν, μαχαιρώνεται επτά φορές και πέφτει νεκρός από Χρυσαυγίτες, την ώρα που πήγαινε στην δουλειά του, με το ποδήλατό του.
Καλοκαίρι του 2013, τον μήνα Ιούλιο, πενήντα μηχανές της Χρυσής Αυγής κάνουν επίθεση στον Ελευθεριακό χώρο «Συνεργείο», την ώρα που πραγματοποιούσαν μάθημα αγγλικών σε μικρά παιδιά.
Το ίδιο καλοκαίρι, τον μήνα Αύγουστο, τρεις άντρες τους, ζητάνε ταυτότητα από ένα 18χρονο αγόρι, που πέρασαν για μετανάστη και επειδή δεν είχε, βιαιοπραγούν εναντίον του.
Το ίδιο διάστημα, δυο μετανάστες από το Μπανγκλαντές, την ώρα που γυρνούσαν από την δουλειά τους, δέχονται ρατσιστική επίθεση από δύο άντρες της Χρυσής Αυγής και χτυπήματα με καδρόνια.
Τον Σεπτέμβριο του 2013, 50 Χρυσαυγίτες ξυλοκοπούν 30 άτομα του ΚΚΕ εν ώρα αφισοκόλλησης, με λοστούς και καδρόνια.
Τον ίδιο μήνα, την ίδια χρονολογία, ο Παύλος Φύσσας δολοφονείται από τον Γιώργο Ρουπακιά, ο οποίος Ρουπακιάς ήταν ενεργό μέλος της Χρυσής Αυγής.
Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία ακόμα υπάρχει και θα υπάρχει, δυστυχώς. Αλλά ένα μεγάλο κομμάτι της φιμώθηκε.
Δεν ξεχνάμε…Δεν είναι αθώοι. Οι ναζί (τουλάχιστον) στην φυλακή!
