Τα τελευταία χρόνια ζω στην Θεσσαλονίκη και στον δικό μου μικρόκοσμο τουλάχιστον (ήτοι τα μέρη που συχνάζω και οι άνθρωποι που έχω στην ζωή μου) υπάρχει μια αναζωογονητική αίσθηση προόδου και αλληλοκατανόησης, μακριά από τις παθογένειες και τις προκαταλήψεις που διακατέχουν τον μέσο Έλληνα της επαρχίας (και όχι μόνο, για αυτό και η παραπάνω διευκρίνηση για τον μικρόκοσμο).
Το τι εστί ελληνική επαρχία το γνωρίζω πολύ καλά, όντας ένα παιδί που γεννήθηκε και γαλουχήθηκε σε αυτήν. Και επειδή η συγκεκριμένη προσέγγιση εστιάζει στα πράγματα που σιχάθηκα και φυσικά συνεχίζω να σιχαίνομαι μέχρι και σήμερα, οφείλω να αφήσω ένα disclaimer. Εστιάζω στα κακώς κείμενα, διότι αυτές οι πτυχές χρήζουν εξέτασης και επίλυσης. Τα πράγματα που αναφέρω παρακάτω δεν είναι Η πραγματικότητα, αλλά μια πραγματικότητα. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις, ΔΕΝ είναι καθαρά συμπτωματική.
Στην ελληνική επαρχία λοιπόν έμαθα τα εξής:
-Οι άντρες είναι “έτσι”, οι γυναίκες είναι “έτσι” και οποιαδήποτε άλλη θέση είναι “μοντερνιές και ανωμαλίες”
Φυσικά και ο άντρας θα πληρώσει στο πρώτο ραντεβού, φυσικά και ο άντρας δεν θα κάνει δουλειές στο σπίτι, φυσικά και η γυναίκα πρώτα απ’ όλα πρέπει να παντρευτεί και να κάνει παιδιά. Τα 2 φύλλα έχουν ξεκάθαρους ρόλους στην κοινωνία και η αλλαγή τρομάζει. Πολύ.
-Το να κακομεταχειρίζεσαι το κατοικίδιο σου είναι κοινωνικά αποδεκτό
Δεν ξέρω αν η λέξη κατοικίδιο περιγράφει επακριβώς την συνθήκη του σκύλου που είναι σε μια αυλή, δεμένος με αλυσίδα στο λαιμό από την μέρα που γεννήθηκε και τρέφεται με φαγητά που κατά πάσα πιθανότητα του κάνουν κακό στην υγεία, αλλά η παραπάνω αναφορά είναι κάτι που θα συναντήσεις σε οποιαδήποτε γωνία της χώρας.
-Δώσε πανελλήνιες πάρε ένα πτυχίο και βλέπουμε
Τι πάει να πει θες να ακολουθήσεις τα όνειρα σου ή θες να αφήσεις την σχολή σου; Θα δώσεις πανελλήνιες, θα περάσεις σε μια σχολή, θα πάρεις το πτυχίο σου και μετά κάνε ότι θες. Αν υπάρχει οικογενειακή επιχείρηση δε, εννοείτε ότι θα την αναλάβεις εσύ. This is the way.
-Ο καθένας στο κρεβάτι του ας κάνει ότι θέλει
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους ομοφυλόφιλους, αρκεί να μην προκαλούνε ρε παιδί μου. Ας κάνουν ότι θέλουν στο κρεβάτι τους, εμένα γιατί να μου το διατυμπανίζουν; Στην ελληνική επαρχία, ο άνθρωπος που ξεστομίζει τις παραπάνω προτάσεις, ανήκει στην σφαίρα του προοδευτικού.
-Πέντε φορές την εβδομάδα τρώμε κρέας
Σήμερα κεφτεδάκια, αύριο μακαρόνια με κιμά, μεθαύριο μπριζόλες… μεσολαβούν όσπρια ή λαδερά για το ξεκάρφωμα και μετά πάλι από την αρχή. Για να μην μιλήσω για το ενδεχόμενο να φας εκτός σπιτιού. Έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε ταβέρνα, ταβέρνα και ταβέρνα. Ταβέρνες υπάρχουν πολλές μην αγχώνεσαι.
-Το να μένεις στο πατρικό σου μέχρι τα 30 είναι φυσιολογικό.
Γιατί να ανοίξεις τα φτερά σου και να κυνηγήσεις τα όνειρα σου; Το ζεστό σου σπιτικό στο οποίο μεγάλωσες και δεν έχεις φύγει εδώ και 30 χρόνια κυριολεκτικά, είναι πάντα εδώ για σένα, με την μαμά σου να σε φροντίζει και να σε νταντεύει, μέχρι να φτάσετε στην ηλικία όπου θα αντιστραφούν οι ρόλοι.
-Η “Μαλένα” υπάρχει παντού
Αυτή η κοπέλα που χαίρεται το σώμα της και έχει/είχε πολλούς συντρόφους. Αυτή είναι η “Μαλένα” του χωριού. Ο Μπάμπης και ο Τάκης ωστόσο που “πηδάνε” δεξιά και αριστερά είναι οι γαμιάδες του χωριού. Deal with it.
