Υπογράφει ο ΊΩνας
Σκόρπιες σκέψεις πάνω στον εσωτερικευμένο μισογυνισμό, τον φεμινισμό, την κουλτούρα βιασμού και… την ενδυμασία!
Βρήκες τον τέλειο άνδρα, τον «σαγήνευσες» με την υπέροχη μίνι φουστίτσα σου και τα υπέροχα κροπ-τοπ σου που του εξίταραν τη φαντασία. Τον τύλιξες με τα πολλά και τα λίγα! Τώρα είστε επιτέλους σε σχέση. Ναι αλλά…τι θα φοράς τώρα; Πολύ μεγάλο δίλημμα καλή μου κοπέλα. Τώρα είσαι σε σχέση. Θα είσαι με το μίνι; Είναι αυτό σωστό;
Εάν σου φάνηκαν λογικά αυτά που διάβασες στην προηγούμενη παράγραφο, τότε μάλλον πάσχεις από μια πάθηση που, δυστυχώς, εμείς οι άνδρες είμαστε εκείνοι οι οποίοι, μέσω του πατριαρχικού συστήματος που έχουμε εγκαθιδρύσει, προκαλέσαμε σε πολλές γυναίκες. Η πάθηση αυτή ονομάζεται «εσωτερικευμένος μισογυνισμός». Πολλές φορές ήθελα να μιλήσω για το θέμα αυτό, αν και ως άνδρας πάντα φοβόμουν πως δεν έχω αυτήν τη δικαιοδοσία, μιας και αναφέρεται στις γυναίκες και αφορά σ΄εκείνες. Από την άλλη, εμείς οι άνδρες δεν είμαστε εκείνοι που προκαλέσαμε το φαινόμενο αυτό, μέσω της συνεχούς πλύσης εγκεφάλου στην οποία υποβάλαμε τις γυναίκες εδώ και χιλιετίες; Δική μας η ευθύνη εξαρχής, λοιπόν.
Παραφράζοντας τα όσα έχει πει μια καλή διαδικτυακή μου φίλη πάνω στο ζήτημα: «το γεγονός ότι πολλές γυναίκες συμφωνούν με τις μισογυνιστικές απόψεις των ανδρών δε σημαίνει πως δικαιολογούνται οι απόψεις αυτές, μιας και υπάρχει το φαινόμενο του εσωτερικευένου μισογυνισμού».
Σε απλά Ελληνικά, το φαινόμενο αυτό ορίζεται ως η πεποίθηση που έχουν πολλές γυναίκες ότι τα κοινωνικά πρότυπα που αφορούν στο κοινωνικό φύλο τους πρέπει να ακολουθούνται κατά γράμμα, ενώ όποια γυναίκα παρεκκλίνει από τους κανόνες θα πρέπει να κατακρίνεται. Λόγου χάρη, μια κοπέλα μού έγραψε ως σχόλιο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «όλες έχουμε πει φύγε, από νεύρα ή από νάζι, αλλά από μέσα μας καιγόμασταν να έρθει. Θέλουμε διεκδίκηση». Τι μας είπε εδώ με λίγα λόγια η κοπέλα;
1) Πως όταν μια γυναίκα λέει όχι, εννοεί το αντίθετο και
2) πως η γυναίκα δεν είναι ακριβώς άνθρωπος, αλλά είναι και λίγο… θήραμα ή αντικείμενο το οποίο χρειάζεται διεκδίκηση. Αν μάλιστα σκέφτηκες πως απόψεις τέτοιες ευνοούν την κουλτούρα του βιασμού, είσαι σε καλό δρόμο κατά την ταπεινή μου άποψη. Και ναι, αυτές είναι οι κατεξοχήν μισογυνιστικές απόψεις που προωθούνται από το πατριαρχικό σύστημα, ώστε να διατηρούν το γυναικείο φύλο σε θέση υποδεέστερη – θέση αντικειμένου.
Ας ξαναγυρίσουμε στο θέμα της ενδυμασίας, όμως, γιατί ξεφεύγουμε. Οι έννοιες «ντύσιμο εντός σχέσης» και «ντύσιμο εκτός σχέσης» δεν υφίστανται. Αν το αγόρι σου θέλει τώρα που τα φτιάξατε να ντύνεσαι… «σεμνά», τότε μάλλον έπεσες σε μισογύνη. Καταρχάς, αναλύοντας τη σκέψη του, το ρούχο σου τον τράβηξε σε εσένα ή μάλλον το ποσοστό του δέρματος που το ένδυμα αυτό άφηνε εκτεθειμένο στο λάγνο βλέμμα του. Άρα, θεωρεί πως το ρούχο θα τραβήξει και άλλους, και αυτό δεν το θέλει. Θεωρεί πως είσαι ιδιοκτησία του και πως τώρα που είσαι δικιά του έχει λόγο στο πόσο αποκαλυπτικά θα είναι αυτά που φοράς (τονίζω: άλλο προτροπή και άλλο απαίτηση, άλλο αισθητική και άλλο έλεγχος!).
Θα μου πεις, αν θέλει την κοπέλα που τον συνοδεύει να ντύνεται με περισσότερο ύφασμα, κακό είναι; Και θα σου πω αμέσως: όταν σε πρωτογνώρισε, γιατί δεν είχε πρόβλημα και το απέκτησε μετά; Επειδή μάλλον σε έβλεπε ως θήραμα, όπως είπαμε και παραπάνω, και θέλει τη λεία του να την έχει προστατευμένη κάτω από υφάσματα πλέξης πυκνής, μην προσελκύσει κανέναν άλλο… κυνηγό. Δεύτερο στοιχείο, θα του έλεγες εσύ ποτέ να μη φοράει (όχι επειδή δε σου αρέσει το ένδυμα αισθητικά, αλλά επειδή είναι αποκαλυπτικό) κοντό σορτσάκι ή αμάνικο μπλουζάκι;
Αν απάντησες «όχι βέβαια… αφού αυτός είναι άνδρας», τότε βρίσκεσαι σε πολύ κακό δρόμο κατά τη γνώμη μου. Κοινώς, πιστεύεις στα δυο μέτρα και δύο σταθμά. Τρίτο στοιχείο: αν πιστεύεις πως τα ρούχα προκαλούν, μήπως τότε πιστεύεις πως φταίει το εκάστοτε θύμα βιασμού που δεν ντύθηκε «σεμνότερα» και όχι ο θύτης;
Μήπως είσαι από τους ανθρώπους που πιστεύει πως η αξία μιας γυναίκας είναι μέγεθος αντιστρόφως ανάλογο της αποκαλυπτικότητας της ενδυμασίας της; Αλλά, μήπως πιστεύεις παράλληλα πως ένας άνδρας μπορεί να αποκαλύπτει άφοβα όσο δέρμα θέλει; Αν στα τελευταία αυτά ερωτήματα απάντησες «ναι», τότε βρίσκεσαι σε ακόμη χειρότερο δρόμο, πάλι κατά την ταπεινή μου άποψη. Ξέρω πως το πηγαίνω μακριά, αλλά αυτά τα ζητήματα πάντα έχουν προεκτάσεις που καλό είναι να εξετάζουμε.
Τώρα λίγες σκέψεις πάνω στον φεμινισμό. Αν είσαι από τις κοπέλες που θέλουν να είναι παλαιού τύπου νοικοκυρές και να έχουν έναν παραδοσιακό άνδρα-ιδιοκτήτη που να δουλεύει και να μην κάνει καμιά δουλεία του σπιτιού, αυτό είναι δικαίωμά σου και κανένα δεν μπορεί να σου το στερήσει.
Ο φεμινισμός σε γενικές γραμμές και κατά κανόνα δεν αποσκοπεί στο να σου επιβάλει έναν τρόπο ζωής που δε σου αρέσει με το ζόρι. Αντιθέτως, έχει σκοπό να σου δώσει επιλογές και δυνατότητες να ζήσεις όπως θες, ακόμη και αν το παραδοσιακό πρότυπο δε σου ταιριάζει.
Επομένως, πριν πας να βρίσεις τις φεμινίστριες, σκέψου πως χωρίς αυτές δε θα είχες σήμερα καν δικαίωμα στην εργασία ή δικαίωμα ψήφου. Λέω εγώ τώρα…
