ανώνυμη μαρτυριά
Είδα το σκηνικό της Δανάης και θυμήθηκα κάτι παρόμοιο που είχα ζήσει με την κοπέλα μου.
Προτίμησα να παραμείνω ανώνυμη γιατί δεν θα είχε νόημα να δώσω όνομα στην παρακάτω ιστορία.
Ήταν 1 το βράδυ και γυρνούσα με την κοπέλα μου στο σπίτι μας όταν ακούσαμε μια φωνή να φωνάζει:
-Κορίτσια, κορίτσια…
Γυρνάμε και βλέπουμε έναν τύπο γύρω στα 50 να τον παίζει και να μας φωνάζει να πάμε κοντά του.
Τι και αν τον βρίζαμε αυτός ακάθεκτος στο έργο του.
H κοπέλα μου είχε τρομάξει πολύ, φοβήθηκε μην μας ακολουθήσει, μην δει που μένουμε κ.λ.π.
Επέμενε να καλέσουμε την αστυνομία για να μην τρομάξει και άλλες κοπέλες. Όπως και κάναμε!
Πήγαμε δύο στενά πιο κάτω και καλέσαμε την αστυνομία.
Όταν ήρθαν, ο προβληματικός τύπος είχε φύγει. Μας είπαν να πάμε μαζί τους στο τμήμα να δώσουμε στοιχεία και περιγραφή αυτού του άντρα.
Η συμπεριφορά των αστυνομικών στο τμήμα ήταν απαράδεκτη!
Ο αστυνομικός που δώσαμε την περιγραφή, μας κοιτούσε ειρωνικά μέχρι που άνοιξε το στόμα του και είπε:
–Δηλαδή αν ήταν ο Μπραντ Πιτ ρε κορίτσια το ίδιο θα σας πείραζε; και γελούσε κοροϊδευτικά.
Κάπου εκεί κατάλαβα ότι όλο αυτό δεν θα βγάλει πουθενά γιατί δεν υπήρχε ανταπόκριση από την ίδια την προστασία του πολίτη!
Ας είμαστε όλ@ μαζί γιατί από παντού είμαστε μόνες!
Θέλω να πω συγχαρητήρια στην Δανάη που έφτασε στην πόρτα της, δεν είπε« ουφ την γλύτωσα» και μπήκε στην διαδικασία να τον καταγγείλει για να σώσει την επόμενη απ εμάς!
Ευχαριστούμε Δανάη!
