Υπογράφει ο Μιχάλης Πετς.
Το σχόλιο του Γιώργου Λιάγκα, που υπονοεί πως ένας άνδρας έχει το «δικαίωμα» να απευθυνθεί σε σεξεργάτριες όταν η σύντροφός του είναι σε λοχεία, δεν είναι απλώς άκομψο ή ατυχές. Είναι βαθιά πατριαρχικό, σεξιστικό και επικίνδυνο. Αναπαράγει το αφήγημα ότι οι γυναίκες οφείλουν να είναι συνεχώς διαθέσιμες σεξουαλικά και αν δεν είναι, ο άνδρας “δικαιούται” να στραφεί αλλού.
Η λοχεία είναι μια περίοδος σωματικής, ψυχικής και συναισθηματικής αποκατάστασης. Το να αντιμετωπίζεται η γυναίκα σ’ αυτή την τόσο ευάλωτη φάση της ζωής της σαν σεξουαλικά «ανεπαρκής» είναι βάναυση προσβολή στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στην έννοια της ισότητας.
Αλλά και η αναφορά στη σεξεργασία επίσης έγινε χωρίς κανένα σεβασμό προς τις ίδιες τις σεξεργάτριες — εργαζόμενες που αντιμετωπίζονται συχνά ως εργαλεία και όχι ως άνθρωποι. Εργαζόμενες που, σε αυτό το πλαίσιο, χρησιμοποιούνται απλώς ως λύση για τη σεξουαλική “στέρηση” του άντρα, αγνοώντας εντελώς το πλαίσιο δικαιωμάτων και αυτονομίας τους.
Η μητρότητα δεν είναι αδυναμία. Η λοχεία δεν είναι κενό. Και η σεξουαλικότητα δεν είναι αντρικό “δικαίωμα” προς ικανοποίηση με κάθε κόστος.
Τέτοιες τοποθετήσεις στα media νομιμοποιούν την κουλτούρα του σεξισμού και επείγει να τις αντιμετωπίζουμε συλλογικά, δημόσια και με φεμινιστική φωνή. Ο σεβασμός στη γυναίκα, στο σώμα της, στον ρόλο της ως μητέρα δεν είναι πολυτέλεια είναι αυτονόητο.
