Όλη η ΔΕΘ ένα πάρκο και θα σας πω γιατί.
Γιατί δεν χρειάζομαι άλλο ένα γυάλινο κουτί να μου κόβει τη θέα στην Άνω Πόλη. Γιατί δεν ονειρεύομαι ένα ακόμα mall,λες και δεν έχει τι άλλο να προσφέρει η πόλη μου εκτός από ψώνια. Γιατί δε νομίζω ότι η αγορά της Τσιμισκή υποφέρει από έλλειψη καταναλωτών, αλλά από έλλειψη χρημάτων στο πορτοφόλι των καταναλωτών.
Γιατί θέλω μια πόλη που να μπορώ να πάρω ανάσα,χωρίς άλλο τσιμέντο, όχι άλλα υπέρογκα κτίρια που μοιάζουν με παρκινκ για να βάλουν τα διαστημόπλοια τους τα U.F.O. Ένα Μητροπολιτικό Πάρκο που να χωράει τον άνθρωπο, το παιδί, τον σκύλο, το ποδήλατο, τη σκιά που χρειαζόμαστε. Να χωράει τις Κυριακές μας, να χωράει το πράσινο,το καθαρό οξυγόνο και το λίγο νερό που τόσο σπάνια βλέπουμε σε αυτή την πόλη.
Θέλω μια ΔΕΘ που θα κρατήσει όσα αξίζουν ,το Μουσείο της το MOMus , κάποιες υποδομές, το Παλαί ντε Σπορ. Όχι όμως το φαραωνικό σχέδιο που βλέπει τη γη σαν real estate. Θέλω υπόγειο πάρκινγκ με τις 1.660 θέσεις αλλά θέλω από πάνω πράσινο. Θέλω να μείνω στην πόλη μου, αλλά να μείνω με αξιοπρέπεια. Όχι σε μια πόλη-βιτρίνα για τουρίστες, που έχει γίνει πια Airbnb-land και ξενοδοχειούπολη.
Τώρα που είπα ως βέρα Θεσσαλονικία τι θέλω, ας μιλήσουμε και πρακτικά….
Με το σλόγκαν «ΕΔΩ! και Έκθεση και Πάρκο στην ‘’καρδιά’’ της πόλης» η διοίκηση της ΔΕΘ παρουσίασε το όραμά της για τον νέο εκθεσιακό χώρο στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης. Στόχος τους η ΔΕΘ να δώσει μία σύγχρονη ταυτότητα στην πόλη και παρουσιάστηκαν επιχειρήματα υπέρ της παραμονής της ΔΕΘ στο κέντρο της πόλης και της συνύπαρξής της με έναν ανανεωμένο χώρο πρασίνου. Πάμε να τα δούμε…
Η διοίκηση υποστηρίζει ότι η αναβάθμιση των εγκαταστάσεων της ΔΕΘ μπορεί,όντως, να συνδυαστεί με τη δημιουργία ενός σύγχρονου μητροπολιτικού πάρκου, προσφέροντας έναν πολυλειτουργικό χώρο στο κέντρο της πόλης. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στον πράσινο χαρακτήρα της ανάπλασης και στο πάρκο που αναπτύσσεται παράλληλα σε έκταση 100 στρεμμάτων ενώ η αερογέφυρα που θα ενώσει τα περίπτερα 15 και 13 θα μετατραπεί σε πράσινο διάδρομο, γεμάτο φυτά και παγκάκια.
Σε ότι αφορά τα οφέλη του έργου τόνισαν πως υπάρχει σχέδιο και σαφές χρονοδιάγραμμα, εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, αλλά και διαχρονική υποστήριξη κυβερνήσεων, πολιτικών κομμάτων, επιχειρηματικών και κοινωνικών φορέων. Όπως υπογράμμιζαν, τουρισμός, εστίαση, εμπόριο, μεταφορές και κατασκευές κερδίζουν από τη ΔΕΘ στο κέντρο, ενώ μεγάλα είναι και τα οφέλη για το περιβάλλον;! που κερδίζει τόσο με το νέο βιοκλιματικό εκθεσιακό κέντρο, όσο και με το Μητροπολιτικό πάρκο.
Τόνισαν πως προστατεύεται η ιστορική σχέση 100 ετών της ΔΕΘ με τη Θεσσαλονίκη αν μείνει στο κέντρο και το πιο μεγάλο επιχείρημα ήταν ότι η μεταφορά της ΔΕΘ στη Σίνδο θεωρείται οικονομικά ασύμφορη, λόγω του υψηλού κόστους κατασκευής νέων εγκαταστάσεων και των υποδομών που θα απαιτηθούν.
Χωρίς να είμαι ειδικός αλλά ως Θεσσαλονικία-δημοσιογράφος ενημερώνομαι για το ζήτημα εντατικά και σκέφτομαι απλά και κατανοητά: Από τα σχέδια που έχουν βγει στην δημοσιότητα η συνύπαρξη ενός μεγάλου εκθεσιακού κέντρου με έναν ουσιαστικό χώρο πρασίνου στο ίδιο οικόπεδο είναι πρακτικά δύσκολη.Πως θα αξιοποιηθούν ως ‘πάρκο’ τα στρέμματα όταν το μεγαλύτερο μέρος θα χτιστεί. Η δημιουργία ενός πραγματικού μητροπολιτικού πάρκου απαιτεί εκτεταμένο χώρο, τον οποίο οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις της ΔΕΘ περιορίζουν σημαντικά.
Γιατί να μη πάει ένα κομμάτι της στα Δυτικά να έχουν κέρδος και ο τουρισμός, εστίαση, εμπόριο, μεταφορές και κατασκευές εκεί ;
Γιατί να μην υπάρξει και εκεί ανάπτυξη, πρόσβαση, ζωή; Η Θεσσαλονίκη δεν είναι μόνο το κέντρο και το ξέρουμε όλοι πια πολύ καλά, όποτε γιατί να μην γίνει προσπάθεια ώστε να υπάρχει σχέδιο, χρονοδιάγραμμα, μελέτες και εξασφαλισμένη χρηματοδότηση.
Επίσης , η Διατήρηση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς μπορεί να συμβεί και με νέους τρόπους. Η ιστορική σημασία της ΔΕΘ μπορεί να διατηρηθεί μέσω της δημιουργίας μουσείων ή πολιτιστικών χώρων στο κέντρο, ενώ οι εκθεσιακές δραστηριότητες μπορούν να μεταφερθούν σε πιο κατάλληλες περιοχές, όπως η Σίνδος, που προσφέρει περισσότερο χώρο και δυνατότητες ανάπτυξης. Είναι και μια ωραία αφορμή για να ξεκινήσουν οι εργασίες για γραμμή του Μετρό Θεσσαλονικής προς τα Δυτικά.
Το επιχείρημα που ακούω συχνά «αν δεν γίνει τώρα, δεν θα γίνει ποτέ» έχει χρησιμοποιηθεί ξανά στο παρελθόν, στο δημόσιο λόγο, χαρακτηριστικά για το μετρό. Κι όμως, έγινε τελικά σε άλλη χρονική συγκυρία, και σήμερα πολλοί αναρωτιούνται: χρειαζόταν η πόλη αυτό ακριβώς το έργο, με αυτό το σχεδιασμό; Το ίδιο ισχύει και για τη ΔΕΘ. Η βιασύνη δεν είναι απόδειξη ορθότητας. Η εμμονή σε ένα μόνο σχέδιο δεν διασφαλίζει πρόοδο, αλλά αποκλείει τη δημόσια διαβούλευση.
Αν ένα έργο αξίζει πραγματικά, θα αντέξει στον διάλογο και στον χρόνο. Αν δεν αντέχει, τότε μάλλον δεν ήταν το κατάλληλο για την πόλη.
Σχετικά με τις υπογραφές:
Ασχολίαστο δεν θα αφήσω και το debate για το μέλλον της ΔΕθ που κατάντησε φιάσκο. Η Παράλλαξη και το Ίδρυμα Χάινριχ Μπελ είχαν την ιδέα να πραγματοποιήσουν debate έτσι ώστε να ακουστούν με νηφαλιότητα και οι δύο φωνές, που ζητούν την ανάπλαση με real estate και Μητροπολιτικό Πάρκο από τη μία και μια ΔΕΘ εντός και εκτός πόλης και πραγματικό Μητροπολιτικό Πάρκο από την άλλη.
Η συζήτηση μεταξύ του προέδρου της ΔΕΘ-HELEXPO Τάσου Τζήκα και της καθηγήτριας της Νομικής σχολής του ΑΠΘ Ιφιγένειας Καμτσίδου, κυλούσε ομαλά, μέχρι να προβληθεί ένα βίντεο όπου ο Σίμος Δανιηλίδης (δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών και υπέρμαχος της μετεγκατάστασης) αποκάλεσε την ΔΕΘ στην υπάρχουσα μορφή της «καρκίνωμα».
Τότε μια μεγάλη ομάδα εργαζομένων της ΔΕΘ που βρίσκονταν στην αίθουσα διαμαρτυρήθηκαν και ζήτησαν από τους παρουσιαστές να διακόψουν το βίντεο.
Ο Τάσος Τζήκας ανέβασε τους τόνους, άρχισε να φωνάζει κατά των διοργανωτών θεωρώντας απαράδεκτο ότι δεν υπήρχε πχ η άποψη του προέδρου της ΠΕΔ ΚΜ, Ιγνάτιου Καϊτεζίδη και υπήρχε του κ. Δανιηλίδη και ζήτησε να μην ξαναπαίξει το βίντεο του, όπως ήθελαν οι διοργανωτές. Όσο η ένταση ήταν σε εξέλιξή η κ. Καμτσίδου παίρνει το μικρόφωνο και να αναφωνεί «σταματήστε τους τραμπούκους». Τότε δέχτηκε λεκτική επίθεση από τον Τάσο Τζήκα, ο οποίος έχασε την ψυχραιμία του και προσπάθησε να ”εκβιάσει” την συγγνώμη της Ιφιγένειας Καμτσίδου, κατηγορώντας την ότι αποκάλεσε τραμπούκο παράγοντα της ΔΕΘ ενώ η έγκληση της κ. Καμτσιδου ήταν γενική .
Δυστυχώς το debate κατέβηκε από το Υουtube αλλά το τι έγινε έμεινε για πάντα στο κόσμο του ίντερνετ και ως δημότης Θεσσαλονίκης, ελπίζω να ξανανέβει, γιατί το τελευταίο δεκάλεπτο του ντιμπειτ μας στέρησε τις χρήσιμες πληροφορίες που ακούστηκαν κατά όλη την διάρκεια της εκδήλωσης αλλά ταυτόχρονα ανέδειξε και μια σημαντική παθογένεια: Όταν δεν χωρά ο αντίλογος, δεν υπάρχει διάλογος και χωρίς διάλογο, ποιος εγγυάται ότι η φωνή του δημότη ή της πλειοψηφίας θα εισακουστεί;
Το σχέδιο της διοίκησης της ΔΕΘ:
