More

    Εσύ βλέποντας το, τι πιστεύεις ότι θέλει να σου πει;

    ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ

    Αποκλειστικά για Βίγκαν και για φίλα

    «Τα πτώματα ορισμένων πλασμάτων
    περνούν απαρατήρητα μπροστά
    στα βλέμματα μιας κοινωνίας που
    βάλθηκε να πιστέψει ότι είναι φυσιολογικό»

    Α. Κουνέλλη

    Πάντα έχω στο μυαλό μου ένα θέμα και με βάση αυτό σκέφτομαι πάντα και τον
    τίτλο, ο οποίος θα ταιριάζει με το περιεχόμενο.
    Αυτή την φορά έχω το θέμα, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχουν λέξεις που να
    μπορούν να συνοψίσουν αυτόν τον τίτλο.

    Πριν από 4 χρόνια είχα βρεθεί στο Manchester Pig Save. Για αυτά που δεν
    ξέρουν περί τίνος μιλάω, να πω από την αρχή ότι το “save” στην προκείμενη δεν
    αναφέρεται κυριολεκτικά στην έννοια του «σώνω» που έχουμε στο μυαλό μας.

    Το Save Movement είναι μια μορφή ακτιβισμού, όπου γίνεσαι μάρτυρας στις
    τελευταίες στιγμές των ζώων πριν το σφαγείο
    – όπου είναι και ο τελικός τους
    προορισμός, αλλά, συνάμα, και ο πρωταρχικός λόγος ύπαρξής τους.

    Το Manchester Pig Save αποτελείται από μια ομάδα στην οποία ακτιβιστά πάνε έξω
    σε ένα από τα μεγαλύτερα σφαγεία στην Αγγλία, το Tulip (έχουμε και αντίστοιχες
    κονσέρβες με ζαμπόν στην Ελλάδα που έρχονται από εκεί)
    και γίνονται μάρτυρες
    στις τελευταίες στιγμές των πλασμάτων αυτών. Γίνονται μάρτυρες του πόνου,
    της αδικίας, της φρίκης και των φωνών των γουρουνιών. Φωνές συναισθανομένων πλασμάτων που μέχρι την τελευταία τους στιγμή παλεύουν για ζήσουν.

    Αναρωτιούνται γιατί πρέπει να ζουν μια ζωή μέσα στον πόνο, τον
    αποχωρισμό και την αδικία
    . Γιατί να ζουν το ένα πάνω στο άλλο, δίχως χώρο να
    πάνε μπροστά η πίσω στα κλουβιά τους;
    Δίχως την δυνατότητα να πιούν καθαρό
    νερό, να τρέξουν, να δουν τον ήλιο και να νιώσουν τον καθαρό αέρα. Τι μπορεί
    να έκαναν για να τους αξίζει να περιμένουν στον θάλαμο της κόλασης;
    Τι
    μπορεί να έκαναν για να τους αξίζει να βλέπουν τα άλλα γουρούνια να
    κλαίνε, να υποφέρουν και να προσπαθούν να γλυτώσουν; Γιατί βρίσκονται
    σε αυτή την θέση;

    Αν μπορούσαν να μιλήσουν την γλώσσα μας, άραγε, τι ιστορίες θα μας έλεγαν;
    Αντιθέτως, αν μπορούσαμε εμείς να καταλάβουμε τι μας λένε με τα μάτια και τις
    φωνές τους, τι θα καταλαβαίναμε; Εμείς τι θα τους απαντούσαμε;
    Θα τους λέγαμε, άραγε, άμα τους είχαμε μπροστά μας «συγνώμη, η ζωή σου δεν
    αξίζει όσο αξίζει η ανθρώπινη ζωή και για να συνεχίσει να υπάρχει η ανθρώπινη
    ζωή θα σε αιχμαλωτίζουμε, θα σου στερούμαι τα δικαιώματά σου και όταν, πλέον, το ταξίδι της χρησιμότητάς σου θα έχει φτάσει στο τέλος, θα σε στείλουμε
    στο σφαγείο για να σε φάμε»;

    2 Φεβρουάριου του 2019 στο Manchester Pig Save ήταν η πρώτη φορά
    που έγινα πραγματικός μάρτυρας στην φρικαλεότητα και τον πόνο αυτών των
    πλασμάτων. Έμεινα 6 ώρες έξω από το σφαγείο και μουδιασμένη έβλεπα τα
    φορτηγά να περνάνε, να ξεφορτώνουν, για εκείνα «εμπορεύματα», για εμένα
    μωρά 6 μηνών. Έμεινα εκεί να βλέπω τα φορτηγά να βγαίνουν άδεια και
    φορτηγά/ψυγεία να έρχονται να φορτώνουν το “so called κρέας” και να βγαίνουν
    γεμάτα. Αυτές τις 6 ώρες πέρασαν τόσα συναισθανόμενα πλάσματα από
    μπροστά μου, με διαφορετικές προσωπικότητες, αλλά όλα είχαν έναν κοινό
    παρονομαστή
    θα πέθαιναν μέσα στην επόμενη 1 ώρα. Στην προσπάθεια να
    τραβήξουμε φωτογραφίες από το φορτηγά με τα ζώα και να δείξουμε στον κόσμο
    τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ συμβαίνει, ξαφνικά το βλέμμα μου έπεσε πάνω σε ένα
    συγκεκριμένο γουρουνάκι, το οποίο τράβηξα στην φωτογραφία που βλέπετε .
    Όταν το κοίταξα είδα μόνο φόβο, πόνο, και επίγνωση του που πάει.

    ΕΣΥ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΙ?

    Άραγε, αν κάποιος άνθρωπος κοίταγε στα μάτια αυτά τα πλάσματα τις τελευταίες
    τους στιγμές, τι θα σκεφτόταν; Θα σκεφτόταν μπέικον; Χοιρινή μπριζόλα;
    Μπιφτέκια; Γύρο χοιρινό; ΑΔΥΝΑΤΩ να το πιστέψω! Δεν μπορώ να το πιστέψω!
    Αντιθέτως, πιστεύω ότι ακόμα και ο μεγαλύτερος λάτρης μιας μπριζόλας, άμα είχε το θύμα του πιάτου του απέναντί του, δεν θα το έβλεπε σαν τροφή, αλλά σαν ένα
    συναισθανόμενο πλάσμα που δεν έχει διαφορά από τον σκύλο του ή την γάτα του.

    Γιατί στην πραγματικότητα δεν έχει καμία διαφορά! In fact, τα γουρούνια είναι
    από τα εξυπνότερα ζώα, μάλιστα, διαθέτουν την ευφυΐα παιδιού 3 ετών. Τα
    γουρούνια έχουν αυτογνωσία και επίγνωση. Μπορούν να περάσουν το «τεστ του
    καθρέπτη» και να αναγνωρίσουν αμέσως το εαυτό τους. Έχουν την ικανότητα
    να παίζουν video games και επιδεικνύουν μεγαλύτερη αυτοσυγκέντρωση και από
    τους χιμπατζήδες (Helft 1997)
    . Ακούν το όνομά τους σε ηλικία 3 εβδομάδων και
    τους αρέσει να ακούν μουσική. Ένας καθηγητής από το πανεπιστήμιο της
    Οξφόρδης δήλωσε ότι τα γουρούνια είναι συγκλονιστικά έξυπνα και σοφά. Οι
    γνωστικές τους ικανότητες ξεπερνούν εκείνες ορισμένων ανθρώπων
    . Τα
    γουρούνια νιώθουν τον πόνο του είδους τους, αλλά και των άλλων ειδών.
    Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν διαθέτουν αυτή την ικανότητα.
    Επιπλέον, τα γουρούνια έχουν αισθητηριακές ικανότητες, μαθησιακές δεξιότητες,
    την αντίληψη του χρόνου, χωρική μάθηση, μνήμη, καινοτομία, περιέργεια, διάθεση για
    παιχνίδι, κοινωνική γνώση, πολύπλοκες προσωπικότητες,
    καθώς και αυτογνωσία
    . Φυσικά τα γουρούνια, όπως και οι άνθρωποι και όλα
    τα υπόλοιπα ζώα, έχουν διαφορετικές προσωπικότητες.

    Σκεφτείτε λίγο πόσο περίεργο είναι να τρώμε ζώα που έχουν πολλές ίδιες ικανότητες με εμάς.

    Responsive Ad

    Latest articles

    Related articles