ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ Η Μαρία-Αγγελική Ανδριοπούλου
Η ηθική πλευρά
Ως προς την ηθική οπτική, οι μέλισσες έχουν εγκέφαλο και νευρικό σύστημα και έχουν αποδειχθεί ότι εκφράζουν συναισθήματα και ακόμη και απαισιοδοξία το οποίο είναι ένα σημαντικό σημάδι ευφυΐας. Στην εμπορική βιομηχανία μελιού, ωστόσο, υπάρχουν αρκετές ανήθικες πρακτικές που εφαρμόζονται στις μέλισσες συμπεριλαμβανομένης της ενόργανης σπερματέγχυσης, που συνήθως από 8 έως 12 κηφήνες συνθλίβονται μέχρι θανάτου και αφαιρείται το σπέρμα από αυτά. Στη συνέχεια, η βασίλισσα μέλισσα συγκρατείται και κάνει την ένεση του σπέρματος μέσα της. Κόβεται είτε το ένα είτε και τα δύο φτερά της, κάτι που γίνεται ως μέσο αναγνώρισης της βασίλισσας, αλλά και για να αποτραπεί το σμήνος, όπου μια αποικία μελισσών θα χωριστεί σε δύο ή περισσότερες ξεχωριστές αποικίες.
Το κέρδος
Είναι φυσιολογικό για τις βασίλισσες να αγοράζονται και διαδικτυακά και μπορείτε να τις αγοράσετε με κομμένα τα φτερά τους και να τις αναρτήσετε στο σπίτι σας. Επιπλέον, όταν οι κυψέλες έχουν συγκομιστεί για το μέλι, συχνά θανατώνονται για το χειμώνα, καθώς είναι φθηνότερο να σκοτωθεί ολόκληρη η κυψέλη παρά να βεβαιωθείτε ότι έχουν τροφή τους χειμερινούς μήνες. Οι μελισσοκόμοι συχνά καταστρέφουν τις κυψέλες που δεν εμφανίζουν τις σωστές θερμοκρασίες. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους οι μελισσοκόμοι θα εξοντώσουν τις αποικίες μελισσών, οι οποίοι περιλαμβάνουν το σφράγισμα της κυψέλης και στη συνέχεια την έκχυση βενζίνης σε αυτήν ή τον πνιγμό τους με σαπουνόνερο ή τον θάνατο τους με αέριο με διοξείδιο του άνθρακα. Εναλλακτικά, ορισμένοι μελισσοκόμοι παγιδεύουν τις μέλισσες σε μεγάλους βιομηχανικούς σάκους απορριμμάτων, οι οποίοι στη συνέχεια αφήνονται στον ήλιο για να εξασφαλίσουν ότι οι μέλισσες είτε θα πεθάνουν από ασφυξία είτε θα πεθάνουν λόγω των ολοένα και πιο υψηλών θερμοκρασιών στη σακούλα. Μερικές φορές οι μελισσοκόμοι δεν θα σκοτώσουν την όλη κυψέλη, αλλά θα ερημώσουν έναν ορισμένο αριθμό μελισσών ή θα σκοτώσουν τη βασίλισσα. Ακόμη και όταν οι κυψέλες δεν έχουν θανατωθεί, είναι ασυνήθιστο για τους μελισσοτρόφους να χάνουν ένα σημαντικό ποσοστό των κυψελών τους λόγω παραγόντων όπως η κακή μόνωση, η έλλειψη τροφής ή τα παράσιτα.
Είναι η τροφή τους
Το μέλι παράγεται όταν καταπίνουν νέκταρ, το αναμασάνε και στη συνέχεια επαναλαμβάνουν αυτή τη διαδικασία πολλές φορές. Χρειάζονται περίπου 12 εργάτριες μέλισσες μια ολόκληρη ζωή για να δημιουργήσουν ένα μόνο κουταλάκι του γλυκού μέλι. Ωστόσο, όταν πάρουμε το μέλι, εάν οι μέλισσες δεν θανατωθούν, θα τους δοθεί ένα σιρόπι ζάχαρης που στερείται πολλές από τις βασικές ιδιότητες του μελιού που χρειάζονται για να είναι υγιείς.
Ασθένειες
Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι μέλισσες εκτρέφονται επιλεκτικά, πράγμα που σημαίνει ότι η γονιδιακή δεξαμενή του πληθυσμού έχει περιοριστεί κατά συνέπεια, διατρέχουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο ασθενειών και μεγάλης κλίμακας θανάτου. Επιπλέον, οι κυψέλες των μελισσών διακινούνται τακτικά σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, συχνά αποστέλλονται σε κουτιά συσκευασίας που επιτρέπουν την ταχεία εξάπλωση ασθενειών και παρασίτων, όπως ο ιός των παραμορφωμένων φτερών και τα ακάρεα βαρρόα. Αυτά τα παθογόνα μπορούν να επηρεάσουν τους πληθυσμούς άγριων μελισσών και να εξαπλωθούν μεταξύ των ειδών άγριων μελισσών όταν οι μέλισσες επισκέπτονται το ίδιο λουλούδι.
Πληθυσμός μελισσών
Οι πληθυσμοί των μελισσών μειώνονται σε όλο τον κόσμο. Όμως τα τελευταία 50 χρόνια ο πληθυσμός των μελισσών έχει αυξηθεί κατά 45 τοις εκατό. Οπότε η βιομηχανία μελιού βοηθά πραγματικά; Το Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, φιλοξενεί περίπου 270 είδη μελισσών. Οι μέλισσες, που είναι μόνο ένα από αυτά τα είδη, μπορούν να βλάψουν ενεργά τους πληθυσμούς άγριων μελισσών επειδή συμπληρώνουν απευθείας το νέκταρ και τη γύρη, πράγμα που σημαίνει ότι οι άγριες μέλισσες μπορούν να είναι εκτός ανταγωνισμού. Πρωτοβουλίες όπως η αστική μελισσοκομία ασκούν μεγαλύτερη πίεση στις άγριες μέλισσες και επιδεινώνουν την παρακμή. Είναι σημαντικό για τα φυσικά οικοσυστήματα να υπάρχει ποικιλία επικονιαστών καθώς διαφορετικοί επικονιαστές θα επικονιάσουν διαφορετικά φυτά.
Οι μέλισσες είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές στο να συλλέγουν τη γύρη και να την επιστρέφουν στις κυψέλες τους. Ως αποτέλεσμα, όμως, μεταφέρουν λίγη στα λουλούδια που επισκέπτονται. Είναι μετρήσιμα λιγότερο αποτελεσματικές στην επικονίαση από τις άγριες μέλισσες. Και όταν οι μέλισσες εμφανίζονται σε μεγάλους αριθμούς, μπορούν να ωθήσουν τις άγριες μέλισσες έξω από μια περιοχή, καθιστώντας δυσκολότερη την αναπαραγωγή των άγριων φυτών. Αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα γιατί η έλλειψη αγριολούλουδων είναι ένας από τους κύριους παράγοντες πίσω από τη μείωση των πληθυσμών των άγριων μελισσών. Η Βιομηχανία που είναι πιο υπεύθυνη για την καταστροφή των οικοτόπων, συμπεριλαμβανομένων των άγριων εκτάσεων και των αγριολούλουδων είναι η βιομηχανία κτηνοτροφίας.
Ειδικοί στο Τμήμα Ζωολογίας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ έχουν δηλώσει προηγουμένως ότι η κρίση της παγκόσμιας μείωσης των επικονιαστών έχει συνδεθεί με ένα είδος πάνω από όλα. Η δυτική μέλισσα. Οι μέλισσες είναι τεχνητά εκτρεφόμενα αγροτικά ζώα παρόμοια με τα ζώα όπως οι χοίροι και οι αγελάδες. Αλλά αυτό το κτηνοτροφικό ζώο μπορεί να περιπλανηθεί πέρα από κάθε περίβλημα για να διαταράξει τα τοπικά οικοσυστήματα μέσω του ανταγωνισμού και των ασθενειών.
Οι μέλισσες βοηθάνε στην άγρια ζωή;
Η μέλισσες δεν βοηθάνε την άγρια ζωή. Οι δυτικές μέλισσες είναι ένα είδος εμπορικής διαχείρισης που μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο άμεσο περιβάλλον τους μέσω του τεράστιου αριθμού στον οποίο εισάγονται. Τελικά, η παραγωγή μελιού έχει σοβαρές ηθικές ανησυχίες και από περιβαλλοντική άποψη συμβάλλει στο ίδιο το πρόβλημα που μπορεί να πιστεύουμε ότι βοηθάμε αγοράζοντας εξαρχής μέλι.
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;
Εάν θέλουμε πραγματικά να αναπαράγουμε άγριες μέλισσες, θα πρέπει να επικεντρωθούμε στη δημιουργία λιβαδιών με αγριολούλουδα και στη χρήση των υπαίθριων χώρων μας πιο αποτελεσματικά, προκειμένου να μεγιστοποιήσουμε το δυναμικό επικονιαστή του φυσικού κόσμου. Ο καλύτερος τρόπος για να το κάνουμε αυτό είναι να υιοθετήσουμε έναν βίγκαν τρόπο ζωής και να επαναχρησιμοποιήσουμε τη γη που χρησιμοποιείται επί του παρόντος. Για την κτηνοτροφία καθώς η πιο ολοκληρωμένη μελέτη που έχει γίνει ποτέ για τις επιπτώσεις της γεωργίας στο περιβάλλον κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα μπορούσαμε να ελευθερώσουμε έως και το 75% της τρέχουσας γεωργικής, με τη μετάβαση σε μια φυτική διατροφή που θα μας επέτρεπε να προστατεύουμε την άγρια φύση και να δημιουργήσουμε λιβάδια γεμάτα αγριολούλουδα και πλούσια βιοποικιλότητα.
