ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ Η Μαρία-Αγγελική Ανδριοπούλου
Όλοι ξέρουμε την ταινία «Η Μαδαγασκάρη” η οποία διαδραματίζεται σε έναν Ζωολογικό Κήπο της Αμερικής. Αλήθεια, όταν ήμασταν μικρά παιδιά μπορούσαμε να καταλάβουμε όντως που βρίσκονταν αυτά τα ζώα, ή έστω τα παρακάτω που θα αναφέρω;
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙ (ζέβρα)
Στα πρώτα λεπτά της της ταινίας βλέπουμε τον Μάρτι να χαίρεται ανέμελα το φυσικό του περιβάλλον, να τρέχει, να νιώθει το γρασίδι στα πόδια του. Δυστυχώς όμως αυτό είναι μόνο ένα όνειρο διότι αυτά δεν υπάρχουν στους Ζωολογικούς Κήπους.
Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙ
Ο Μάρτι παραπονιέται ότι είναι μπλεγμένος σε μια ρουτίνα που κάνει τα ίδια κάθε μέρα. Ενδεικτικά τα λόγια του: «.. πέρασε άλλος ένας χρόνος και εγώ κάνω ακόμα τα ίδια και τα ίδια, κάτσε εδώ, πήγαινε εκεί, φάε χόρτα, γύρνα πάλι πίσω”. Ο Μάρτι είναι 10 χρονών, που σημαίνει ότι έχει φάει την μισή του ζωή έγκλειστος σε έναν Ζωολογικό. Είναι συχνό φαινόμενο στους Ζωολογικούς Κήπους να χορηγούν στα ζώα αντικαταθλιπτικά, (όπως έχω αναφέρει στον άρθρο μου «Τι δεν σου είπαν για τους Ζωολογικούς Κήπους») όντας σε ένα περιορισμένο χώρο, όπου τα ζώα εξαρτώνται από τον άνθρωπο και μόνο, καταπιέζοντας τα σαρκοφαγικά τους ένστικτα και φυσικά κάθε ένστικτο της φύσης τους. Αλήθεια, όσοι έχετε χρηματοδοτήσει ένα τέτοιο μέρος, έχετε δει ποτέ να τρέχουν με πλήρη ταχύτητα για πάνω από ένα μίλι; Οι ζέβρες μπορούν επίσης να διατηρήσουν ταχύτητα 48 km/h για έως και 12 μίλια. Μια άλλη τακτική που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι ζέβρες είναι το ζιγκ-ζαγκ.
ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ
Ένας τοίχος παρουσιάζεται ζωγραφισμένος με καταπράσινα λιβάδια, φύλλα και πολλές ζέβρες να τρέχουν στο φυσικό τους περιβάλλον, μαϊμούδες, λιοντάρια, ιπποπόταμους. Αυτό είναι συχνό φαινόμενο στους Ζωολογικούς Κήπους για παράδειγμα στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο, στο μέρος που φυλάσσονται οι χιμπατζήδες. Αυτό προφανώς δεν έχει να κάνει καμία σχέση με τα ζώα, αφού δεν μπορούν να καταλάβουν την φύση μόνο από μια ζωγραφιά αλλά είναι πλήρως για το κοινό. Δίνεται η εντύπωση στον θεατή ότι τα ζώα τα προσέχουν, είναι ασφαλή και έτσι φτιάχνεται μια ψεύτικη ατμόσφαιρα με την ζωγραφιά μια ψευδαίσθηση πως βρίσκονται στο φυσικό τους περιβάλλον.
Μια ψευδαίσθηση που παρουσιάζει η ταινία αλλά αυτή τη φορά προς τα ζώα είναι τα ηχητικά εφέ (από άγρια πουλιά) τα βράδια για να τους δώσει την εντύπωση ότι όντως βρίσκονται στην φύση.
Τι συμβαίνει με τον Μέλμαν; (καμηλοπάρδαλη)
Παρουσιάζεται με ένα χονί στο κεφάλι διότι προφανώς παίρνει αγωγή για την νόσο lyme. Η νόσος του Lyme είναι μια βακτηριακή ασθένεια που μεταδίδεται από τα τσιμπούρια. Η ασθένεια μπορεί να ποικίλλει αλλά συνήθως περιλαμβάνει δερματικό εξάνθημα και πόνο στις αρθρώσεις (αρθρίτιδα). Περιπτώσεις GSD από αναφορές βιβλιογραφίας και τοπογραφικές προσπάθειες ατόμων που εργάζονται με καμηλοπαρδάλεις στη φύση και σε αιχμαλωσία.Οι ζωονοσογόνες ασθένειες μεταδίδονται από τα σπονδυλωτά στον άνθρωπο μέσω άμεσης ή έμμεσης έκθεσης σε ζώντα ζώα, στα παραπροϊόντα τους ή σε μολυσμένο περιβάλλον. Για αυτό, βλέπουμε τον Μέλμαν να κάνει μαγνητικές και βελονισμό.
Η ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞ
Σε μια σκηνή του Άλεξ (λιοντάρι), βλέπουμε να ανακαλύπτει τα σαρκοφαγικά του ένστικτα για πρώτη φορά, αφού θέλει να κυνηγήσει, να φάει τους φίλους του που βρίσκονται μπροστά του. Σε αυτή τη σκηνή προηγείται το σαρκοφαγικό ένστικτο το οποίο είναι καταπιεσμένο και όχι η φιλία , γιαυτό νιώθει ότι κάτι δεν πάει καλά με τον εαυτό του, ότι έχει κάποιο πρόβλημα και θέλει να απομακρυνθεί από όλους. Γεννήθηκε στον Ζωολογικό και δεν έμαθε ποτέ τι είναι η φύση, διότι στους Ζωολογικούς δεν υπάρχει κυνήγι, σερβίρονται όλα έτοιμα. Οπότε από την στιγμή που του σέρβιραν καθημερινά οι άνθρωποι μπριζόλες ήταν απόλυτα φυσιολογικό να του βγει αυθόρμητα να κυνηγήσει έτσι ώστε να επιβιώσει.
ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΨΕΜΑ
Σίγουρα όλοι θυμόμαστε την σκηνή που τα ζώα ήταν ενθουσιασμένα, χαρούμενα για να κάνουν τα κόλπα τους όταν έρχονταν οι επισκέπτες. Η αλήθεια είναι ότι στόχευαν στα παιδιά. Μπορεί να είναι απλά μια ταινία, αλλά τα παιδιά που θα δουν αυτή την ταινία θα λάβουν λανθασμένα μηνύματα υποσυνείδητα. Η ιπποταμινα παρουσιάζει διαφορά κόλπα προς τους επισκέπτες τα οποία είναι πάλι, παιδιά. Τα ζώα σε μια απλή ταινία ζωολογικού κήπου μπορούν άνετα να παρουσιαστούν χαρούμενα, αλλά αυτό συνάδει με την πραγματικότητα;
Η ΔΙΑΦΥΓΗ
Όταν ο Μέλμαν δραπετεύει από τον Ζωολογικό και εμφανίζεται στο κέντρο της πόλης είναι ένας αστυνομικός ο οποίος ρωτάει τον ανώτερο του αν πρέπει να του ρίξει. Η απάντηση ήταν “αρνητικό”. Πολλές αναφορές έχουν γίνει που έχουν δραπετεύσει ζώα, τα έχουν δολοφονήσει λόγω του ότι είχαν υψηλή αδρεναλίνη και δεν μπορούσαν να τα αντιμετωπίσουν, όπως η δολοφονία του χιμπατζή στο Αττικό Πάρκο. Διότι όπως και να το κάνουμε εμείς οι άνθρωποι κινδυνεύουμε από τα άγρια ζώα. Εφόσον όμως κινδυνεύουμε από αυτά, γιατί δεν τα αφήνουμε να ζήσουν στο φυσικό τους περιβάλλον;
