H αγένεια δεν είναι κουλ….
Υπάρχει μία λεπτή γραμμή ανάμεσα στην ειλικρίνεια και την αγένεια, στην πλάκα με την προσβολή.
Παρεξηγήσεις μπορούν να προκληθούν – κυρίως στις φιλίες – επειδή κάποιος δεν μπόρεσε ποτέ του να
τα ξεχωρίσει. Αλλά και φίλος να μην είναι, οι λέξεις πονάνε και μπορεί να προκαλέσουν αμέτρητα
τραύματα στην ψυχή κάποιου.
Για παράδειγμα, αν ένας φίλος σου – που έχεις να δεις πολύ καιρό – έχει αλλάξει κάτι στην εμφάνιση του, το οποίο δεν τον κολακεύει, δεν είναι ωραίο να του πεις «ασχήμυνες».
Θα ήταν πιο ευγενικό να πεις: «Ξέρεις, το συγκεκριμένο κούρεμα δε σου πάει. Σε προτιμούσα με το
προηγούμενο».
Τι απαντάς σε παραπλήσιες περιστάσεις;
Είναι καλύτερο να πεις αμέσως στον άλλον ότι δεν ήταν αστείο και ότι σε προσβάλει, και τώρα που προσβλήθηκες, το μετάνιωσε γιατί ήλπιζε ότι θα το πάρεις χαλαρά. Καλύτερα δηλαδή να ξεμπροστιάζεις και ας χαλάσει κι άλλο το κλίμα, γιατί η δικαιολογία της «πλάκας», είναι της πλάκας.
Αυτό δε σημαίνει ότι είσαι ένα άτομο χωρίς χιούμορ. Αυτό σημαίνει ότι όσα «αστεία» εις βάρος σου, σε θίγουν με
άσχημο και χυδαίο, άσεμνο και άκομψο τρόπο και εκδηλώσεις τη δυσαρέσκειά σου, αλλά ο συνομιλητής
σου δεν το αποδεχτεί, τότε μάλλον είναι ώρα για να αναθεωρήσεις τις παρέες σου – ειδικά αν του το έχεις εκφράσει αμέτρητες φορές.
Όλα στα σοβαρά τα παίρνετε
Λογικά οι «χιουμορίστες» της υπόθεσης, θα στραφούν εναντίον της πολιτικής ορθότητας, η οποία όπως ισχυρίζονται καταπνίγει τον αυθορμητισμό της έκφρασης και των συναισθημάτων και άρα περιορίζει ανεπανόρθωτα το αθώο χιούμορ και την ειλικρίνεια που διέπει τις ανθρώπινες σχέσεις. Ο αυθορμητισμός δε συνεπάγεται με προσβολή. Ο λόγος για τον οποίο έχουμε συνδέσει τον αυθορμητισμό με προσβολή είναι διότι ορίζουμε την ελευθερία έκφρασης ως ελευθερία προσβολής, γεγονός που «χτυπάει» κεντρικά την δημοκρατική συνύπαρξη. Η προσωπική οριοθέτηση μπορεί να λειτουργήσει ως εντελές όριο μιας γεμάτης σεβασμού αυτοπεριστολής και όχι ως ακατανόητος περιορισμός του εαυτού μας.
Πάντα πληγωνόταν ο κόσμος από τις χοντράδες, απλώς τώρα άρχισε να διαμαρτύρεται. Κανείς δεν απαγόρεψε σε κανέναν να κάνει σεξιστικά και ρατσιστικά αστεία. Αυτό που θέλουν, όσοι διαμαρτύρονται για την ορθότητα, είναι να λένε ό,τι τους κατεβαίνει στο κεφάλι και να μην έχουν καμία συνέπεια.
