Υπογράφει η Μαριάννα Τσάμη
Γιατί όσο με φτύνει, τόσο κολλάω; Ποιοι είναι οι μηχανισμοί που δημιουργεί η απόρριψη στον ανθρώπινο εγκέφαλο και στην ψυχολογία μας;
Στην ουσία τα πράγματα δεν είναι τόσο επιφανειακά όσο φαίνονται. Δεν είναι εγωιστικό το ζήτημα όπως επικαλούμαστε τα περισσότερά μας ή ίσως και να είναι λίγες φορές. Πόσες φορές έχει τύχει να κατακτήσεις τον άνθρωπο που τόσο πολύ έλεγες πως ήθελες και εν τέλει να μην τον θες καθόλου πια;
Έχεις ικανοποιήσει το Εγώ σου, το οποίο ήταν προφανέστατα πιο ισχυρό από την επιθυμία σου να είσαι όντως με αυτόν τον άνθρωπο και κάπως έτσι δεν θες να είσαι πια μαζί του, αφού προηγουμένως έχεις αγνοήσει όλα τα red flags στην συμπεριφορά του.
Δεν γίνεται να πιστεύεις ότι σε «φτύνει» για να κολλήσεις όταν το απέναντι άτομο δεν αφιερώνει τον παραμικρό χρόνο σε εσένα. Άρα ποια είναι η μέθοδος που χρησιμοποιεί για να κολλήσεις;
Υποσυνείδητα επανέρχεται στο μυαλό σου το αίσθημα της απόρριψης, το οποίο έχεις βαθιά κρυμμένο μέσα σου. Απόρριψη που πιθανότατα έχεις βιώσει σε παιδική ηλικία και έχει απομείνει στον ενήλικο εαυτό σου ως τραύμα.
Πολλές φορές εμείς τα ίδια προσεγγίζουμε άτομα που ενδόμυχα γνωρίζουμε ότι δεν κάνουν για μας και, όμως, επιμένουμε και υπομένουμε τις συμπεριφορές τους διότι είμαστε πεπεισμένα ότι μας αξίζουν ή επειδή κατά βάθος δεν θέλουμε να επενδύσουμε σε μία σχέση και αναλωνόμαστε στην αδιέξοδο.
Εκείνο το παιδάκι που ασυναίσθητα μια μέρα πληγώθηκε από μία συμπεριφορά νομίζει ότι αξίζει το ίδιο μοτίβο αντιμετώπισης και στην υπόλοιπη ζωή του. Σίγουρα δεν είναι έτσι τα πράγματα. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, όσο και να τους πιέσεις ή να προσπαθείς να αποδείξεις ότι εσύ είσαι το σωστό άτομο για να δώσουν την αγάπη τους.
Υπάρχει αντιμετώπιση στο θέμα;
Ο αγώνας που θα χρειαστεί να πραγματοποιήσεις με το εαυτό σου θα είναι μεγάλος και, ίσως, όχι ο ευκολότερος που έχεις κληθεί να δώσεις.
Ωστόσο, από την στιγμή που κάποιο πρόβλημα κατανέμεται ως πρόβλημα στον εγκέφαλό μας και γίνεται αποδεκτό πρώτα από εμάς τα ίδια, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα λυθεί.
Από΄κει και πέρα, ο τρόπος που θα επιλέξεις να το κάνεις είναι καθαρά δική σου απόφαση. Η ψυχοθεραπεία θα είναι πάντα η βέλτιστη λύση (για μένα πάντα).
Και για το τέλος να θυμάσαι: Μάθε να σε αγαπάς. Να σε προστατεύεις. Γνώρισε το εαυτό σου, κάθε πτυχή της προσωπικότητάς σου, αφουγκράσου τις ανάγκες και τα θέλω σου.
