Μια πεποίθηση και νοοτροπία που επικρατεί στην Ελλάδα, είναι πως οι γυναίκες είναι χειρότεροι οδηγοί από τους άνδρες και ευθύνονται για πολλά ατυχήματα λόγω απροσεξίας. Δεν είναι λίγες οι στιγμές που ένας άνδρας ενώ οδηγάει, βλέπει τον μπροστινό του να κάνει ασυναρτησίες και εκφωνεί την ατάκα “ Σίγουρα γυναίκα θα ναι”. Παρακάτω υπάρχουν κάποια στοιχεία, που τεκμηριώνουν το γιατί η αντίληψη αυτή μπορεί να είναι λανθασμένη.
Συμπεριφορά ανδρών
Σύμφωνα με στοιχεία από το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Οδικής Ασφάλειας και το παρατηρητήριο Οδικής Ασφάλειας του ΕΜΠ, έχει αποδειχθεί, πως οι άνδρες είναι κατά το διπλάσιο ποσοστό υπεύθυνοι για τροχαία ατυχήματα από ότι οι γυναίκες, όπως επίσης είναι πιο πιθανό να βιώσουν ή να προκαλέσουν το πρώτο τους τροχαίο ατύχημα νωρίτερα στην καριέρα τους ως οδηγοί, σε σχέση με τις γυναίκες. Επίσης, έχουν 77% περισσότερες πιθανότητες από τις γυναίκες να χάσουν τη ζωή τους σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, μόνο και μόνο επειδή οδηγούν πολύ περισσότερα χιλιόμετρα κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Συμπεριφορά γυναικών
Οι γυναίκες οδηγοί είναι λιγότερο επιρρεπείς στην επικίνδυνη συμπεριφορά οδήγησης, ιδίως στην ταχύτητα, και έχουν πιο θετικές στάσεις προς την κατεύθυνση της κυκλοφορίας και την ασφάλεια. Αν μία γυναίκα τρακάρει, είναι λόγω αφηρημάδας ή λάθος υπολογισμών, σπάνια λόγω παραβιάσεων. Αντιθέτως, οι άνδρες συνήθως τρακάρουν παραβιάζοντας τον ΚΟΚ, υπερβολική ταχύτητα, μη-χρήση ζώνης ασφαλείας, οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ. Επιπλέον, οι νέες σε ηλικία γυναίκες οδηγοί (17 έως 25 ετών) είναι πιο προσεκτικές από τους άντρες της ίδιας ηλικίας. Οι άνδρες 18 – 35 ετών χαρακτηρίζονται ως οι πιο επιθετικοί οδηγοί.
Για του λόγου του αληθές, οι βασικότεροι λόγοι τροχαίων ατυχημάτων είναι οι εξής:
- Υπερβολική ταχύτητα
- Οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ
- Μη χρήση ζώνης κατά την οδήγηση
- Παραβίαση Κ.Ο.Κ.
Τα αυτοκίνητα κατασκευάζονται αποκλειστικά για άνδρες
Μπορεί οι άνδρες να έχουν περισσότερες πιθανότητες να χάσουν τη ζωή τους σε περίπτωση αυτοκινητιστικού δυστυχήματος, ωστόσο και οι γυναίκες έχουν πιθανότητες να τραυματιστούν θανάσιμα και αυτό γιατί έχουν υπάρξει ορισμένες αμέλειες από τους κατασκευαστές.
Πρώτον, οι κούκλες που χρησιμοποιούνται στα crash tests είναι αποκλειστικά ανδρικές. Ξεχνώντας ή αδιαφορώντας εντελώς για το σωματότυπο των γυναικών. Αυτές οι κούκλες έχουν ύψος 1,77 , 76 κιλά και αναλογίες ανδρικών μυϊκών μαζών. Μεγέθη που θα συναντήσει κανείς σπάνια σε μία γυναίκα. Αυτό σημαίνει ότι τα καθίσματα δεν τις προστατεύουν. Τα σύγχρονα καθίσματα είναι πολύ σκληρά για να προστατεύσουν τις γυναίκες από τραυματισμούς από το χτύπημα. Σε περίπτωση σύγκρουσης, το κάθισμα πιέζει περισσότερο τα ελαφρύτερα εσωτερικά όργανα των γυναικών, αυξάνοντας τον κίνδυνο να τραυματιστούν.
Δεύτερον, δεν υπάρχει ζώνη ειδικά για εγκύους! Τα τροχαία ατυχήματα είναι η μεγαλύτερη αιτία του εμβρυϊκού θανάτου που σχετίζεται με τον τραυματισμό της μητέρας. Έρευνες έχουν δείξει ότι 6 στις 10 έγκυες γυναίκες (3ο μήνα και πάνω) δεν “χωράνε” στην κλασική ζώνη ασφαλείας. Η ζώνη για εγκύους μπορεί να υπάρχει στην αγορά, δεν υπάρχει όμως κάποια νομοθεσία σε Η.Π.Α. και Ε.Ε. που να υποχρεώνει τις αυτοκινητοβιομηχανίες να έχουν κούκλες για crash test σε μορφή εγκύου. Συνεπώς δεν υποχρεούνται να δοκιμάζουν την αντοχή των αυτοκινήτων που εκδίδουν για τις περιπτώσεις που οι οδηγοί βρίσκονται σε προχωρημένη εγκυμοσύνη.
Τρίτον, επειδή είναι πιο μικροκαμωμένες σε σχέση με τους άνδρες, οι γυναίκες καλούνται από τη μία να φέρουν τα πόδια τους κοντά στα πεντάλ του αυτοκινήτου και από την άλλη να τεντώσουν τον κορμό τους, για να μπορούν να βλέπουν μπροστά. Και επειδή, ανεπαίσθητα, τα πόδια κάνουν προσπάθεια για να φτάσουν τα πεντάλ, είναι πιο ευάλωτα σε περίπτωση τρακαρίσματος.
Αυτό σημαίνει ότι πολλοί τραυματισμοί που έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες οφείλονται και στην κατασκευή των αυτοκινήτων και όχι στον τρόπο οδήγησης των γυναικών. Οπότε, σύμφωνα με τα παραπάνω στοιχεία, καταλαβαίνουμε ότι οι γυναίκες έχουν εξίσου καλές δυνατότητες οδήγησης με τους άνδρες. Σημασία δεν έχει να είμαστε όλοι ίδιοι, καλύτεροι ή χειρότεροι, σημασία έχει να οδηγούμε με τρόπο ασφαλή για τον εαυτό μας και για τους τρίτους.