ΥΠΟγραφΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ
“Από ζώα που περιφρονούμε ως άψυχα, Σε δάση, λιβάδια και λημέρια,
Κλάμα γοερό αντηχεί, που μαρτυρά Ότι άψυχος… είναι ο άνθρωπος”.
M Frida Hartley
Καθώς διανύουμε την Μεγάλη Εβδομάδα αναρωτιέμαι ποσά εκατομμύρια ζώα θα πεθάνουν καθώς και την υπερβολική κατανάλωση σε οικογενειακά δείπνα οπού όλα θα περιστρέφονται γύρω από το σούβλισμα του αρνιού, και γύρω από το ποιος θα είναι ο νικητής στην μάχη με το σπάσιμο των κόκκινων αυγών. Όλο αυτό είναι μια συνήθεια που απολαμβάνουμε με χαρά κάθε χρόνο. Για τους περισσοτέρους Έλληνες είναι αδιανόητο να γιορτάσουν αυτή την μέρα χωρίς να σουβλίσουν ένα αρνάκι.
Αναρωτιέμαι, πως γίνεται να γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού με θάνατο?
Κάθε χρόνο έτσι και φέτος σφάζονται περισσότερα από 2 εκατομμύρια αρνάκια και
κατσικάκια μόνο για μια μέρα εορτασμού. Καθώς και πάνω από 6 δισεκατομμύρια
αρσενικά κοτόπουλα θανατώνονται αμέσως μετά την γέννησή τους γιατί είναι
αρσενικά και δεν κάνουν αβγά. Αυτά τα ζώα εκτρέφονται σε απάνθρωπες συνθήκες, δεν έχουν χώρο να περπατήσουν, δεν αναπνέουν καθαρό αέρα καθώς είναι κλεισμένα μέσα στις κτηνοτροφικές μονάδες ,και ζούνε το ένα πάνω στο άλλο και αντιμετωπίζονται σαν αντικείμενα. Λίγο πριν το τέλος της μίζερης και άθλιας ζωής τους φορτώνονται σαν πλαστικές άψυχες κούκλες στα φορτηγά όπου μπορεί να ταξιδεύον για ώρες μέσα στην ζέστη για να φτάσουν στον προορισμό τους. ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ.
Για να μπορέσουμε εμείς χαρούμενοι να γιορτάσουμε το Πάσχα με την οικογένεια μας στερούμε σε άλλες οικογένειες την ελευθέρια και την ζωή τους. Μωρά αρνάκια και κατσικάκια αποχωρίζονται από τις μαμάδες τους προκειμένου να θανατωθούν για να διατηρήσουμε τα «ματωμένα έθιμά μας». Ενώ τα αρσενικά κοτόπουλα θανατώνονται αμέσως μετά την γέννησή τους, είτε σε θαλάμους αερίων, είτε αλέθονται ζωντανά για να γίνουν ζωοτροφή ή λίπασμα! Ο λόγος; Επειδή είναι αρσενικά και δεν κάνουν αβγά οπότε είναι «άχρηστα» για την βιομηχανία.
Αντιλαμβάνομαι ότι εκ πρώτης όψεως όλα αυτά φαίνονται ξένα διότι, μεγαλώσαμε με αυτά τα έθιμα, μόνο αυτά ξέρουμε, και μάθαμε να μας φαίνονται φυσιολογικά. Αλλά αυτά τα έθιμα, σπέρνουν βίαιο θάνατο σε εκατομμύρια αρνιά και κατσίκια και σε δισεκατομμύρια αρσενικά μωρά που θεωρούνται σκουπίδια γιατί δε γεννούν αβγά. Αυτό είναι ένα έθιμο που θέλει μητέρες σκλάβες, φυλακισμένες σε σκοτεινά δωμάτια. Μητέρες που όταν στερέψουν απλά τις αποκεφαλίζουμε η τους κόβουμε τον λαιμό. Με βάση αυτό αναρωτιέμαι μήπως ήρθε η ώρα να τα αμφισβητήσουμε και να τα απορρίψουμε αυτά τα έθιμα? Αυτά τα έθιμα δεν ευθυγραμμίζονται με τις έμφυτες αξίες μας, ότι δεν θέλουμε κανένα συναισθανόμενο πλάσμα να υποφέρει. Η πλειοψηφία από εμάς μεγάλωσε με την αντίληψη « Ότι δεν πρέπει να βλάπτουμε τα ζώα γιατί είναι απάνθρωπο».
Τι είναι αυτό που στην πορεία της ζωής μας άλλαξε τόσο πολύ ώστε να βλέπουμε το νεκρό κορμάκι ενός αρνιού σουβλισμένο και να νιώθουμε ωραία? Να ανυπομονούμε να το φάμε, να του βάζουμε καρυκεύματα για να γίνει ποιο γευστικό? Ενώ παράλληλα μπορεί διπλά να έχουμε τον σκύλο μας που τόσο αγαπάμε και να του δίνουμε να τσιμπάει? Πως γίνεται να τραβάμε την γραμμή και να διαχωρίζουμε τα ζώα με αυτόν τον τρόπο? Μήπως φταίει που δεν θεωρούμε ότι τα πλάσματα αυτά είναι ικανά να αισθανθούν τον πόνο ? Πως γίνεται να αγαπάμε τόσο τα ζώα συντροφιάς μας σε σημείο που αν κάποιος τα βλάψει θέλουμε την τιμωρία του, αλλά δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι είμαστε υπεύθυνοι που χιλιάδες αλλά ζώα θανατώνονται μόνο για λίγα λεπτά προσωπικής ευχαρίστησης.
Ίσως ήρθε η ώρα να σκεφτούμε λίγο το αντίκτυπο των πράξεων μας ως προς τα υπόλοιπα πλάσματα που θανατώνονται για αυτά τα έθιμα. Πάμε λίγο πίσω να γνωρίσουμε αυτά τα πλάσματα, και να καταλάβουμε ότι δεν είναι τόσο διαφορετικά από εμάς και δεν τους αξίζει να ζούνε με αυτόν τρόπο ούτε να τα χρησιμοποιούμαι για ανθρώπινο όφελος.
ΑΡΝΙ/ ΠΡΟΒΑΤΟ
Τα αρνιά είναι πολύ έξυπνα ζώα και έχουν σύνθετα συναισθήματα και διανοητικές λειτουργίες. Έχει αποδειχθεί ότι τα πρόβατα εμφανίζουν συναισθήματα, μερικά από τα οποία μπορούν να μελετηθούν παρατηρώντας τη θέση των αυτιών τους. Μπορούν να θυμηθούν μέχρι 100 πρόσωπα και χαμογελούν μόλις δουν κάποιο από αυτά ή το φέρουν στην μνήμη τους. Μπορούν να θυμούνται τουλάχιστον 50 μεμονωμένα πρόβατα και ανθρώπους για χρόνια. Το κάνουν αυτό χρησιμοποιώντας μια παρόμοια νευρική διαδικασία και μέρος του εγκεφάλου που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να θυμούνται. Πλησιάζουν ευκολότερα έναν χαμογελαστό άνθρωπο πάρα κάποιον με ουδέτερες εκφράσεις.
Τα αρνιά διδάσκουν το είδος τους. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή παρανόηση, επιστημονικά τεστ επιβεβαιώνουν την γνωστική τους ευφυΐα και την ικανότητα προσαρμογής τους, μπορούν για παράδειγμα να λύσουν παζλ, και προβλήματα. Θεωρείται ότι έχουν παρόμοιο επίπεδο IQ με τα βοοειδή και είναι σχεδόν τόσο έξυπνα όσο τα γουρούνια. Σύμφωνα με το The National Sheep Association τα αρνιά είναι πολύ έξυπνα και ο εγκέφαλος τους έχει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες από ό,τι νομίζουμε. Όπως διάφορα άλλα είδη, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, τα πρόβατα κάνουν διαφορετικές φωνές για να επικοινωνήσουν διαφορετικά συναισθήματα. Επίσης, αναγνωρίζουν συναισθήματα από τις εκφράσεις του προσώπου.
Τα πρόβατα είναι γνωστό ότι αυτοθεραπεύονται όταν έχουν κάποιες ασθένειες, πχ. τρώνε συγκεκριμένα φυτά όταν είναι άρρωστα που μπορούν να τα θεραπεύσουν. Τα θηλυκά πρόβατα (προβατίνες) είναι πολύ φροντιστικές μητέρες και δημιουργούν δεσμούς με τα αρνιά τους. Μπορούν να τα αναγνωρίσουν από το κάλεσμά τους όταν περιπλανηθούν πολύ μακριά. Όταν αποχωρίζονται τα παιδιά τους πονάνε και στεναχωριούνται. Είναι πολύ σημαντικό να επισημάνουμε ότι τα αρνιά είναι συναισθανόμενα πλάσματα που βιώνουν πόνο και μάλιστα οι έρευνες λένε ότι τον βιώνουν και πολύ έντονα.
ΚΑΤΣΙΚΙΑ
Οι κατσίκες είναι από τη φύση τους περίεργες. Είναι επίσης ευκίνητα και γνωστά για την ικανότητά τους να σκαρφαλώνουν και να ισορροπούν σε επισφαλή μέρη. Αυτό τα κάνει το μόνο μηρυκαστικό που σκαρφαλώνει τακτικά στα δέντρα. Οι κατσίκες θα ξεφύγουν σχεδόν αναπόφευκτα.
Οι κατσίκες έχουν βρεθεί ότι είναι τόσο έξυπνες όσο οι σκύλοι. Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο Queen Mary αναφέρει ότι οι κατσίκες προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο όπως τα εξημερωμένα ζώα όπως οι σκύλοι και τα άλογα. Οι κατσίκες είναι ευφυείς, ικανές για πολύπλοκη επικοινωνία και ικανές να δημιουργούν δεσμούς. Οι ερευνητές, από το Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και το Ινστιτούτο Γεωργικής Επιστήμης στην Ελβετία, υποψιάζονταν εδώ και καιρό ότι οι κατσίκες μπορεί να είναι πιο έξυπνες από ό,τι φαίνονται. Για παράδειγμα, οι κατσίκες ζουν σε πολύπλοκες κοινωνικές ομάδες, είναι ειδικές στο να βρουν δυσπρόσιτα τρόφιμα (οι κατσίκες στο Μαρόκο, για παράδειγμα, είναι γνωστές για το σκαρφάλωμα στα δέντρα αναζητώντας νόστιμα κλαδάκια), ζουν πολύ καιρό, που σημαίνει ότι είναι σε καλύτερη θέση να δημιουργήσουν διάφορες αναμνήσεις και δεξιότητες από κάποια βραχύβια ζώα.
ΚΟΤΟΠΟΥΛΑ
Όταν ο κόσμος επισκέπτεται καταφύγια εκπλήσσεται από το πόσο ιδιαίτερες προσωπικότητες έχουν τα κοτόπουλα. Εδώ να πω ότι τα κοτόπουλα έχουν καλύτερη όραση και ακοή από τον άνθρωπο. Το ράμφος τους διαθέτει ένα πολύ ευαίσθητο νεύρο το οποίο τα βοηθά να εξερευνήσουν τον κόσμο, να βρουν τροφή, να καθαρίσουν τα φτερά τους, να συλλέξουν πληροφορίες και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Σύμφωνα με τους ερευνητές διαθέτουν μεγάλη περιέργεια και ευφυία και αντιλαμβάνονται τη σχέση «αιτίας-αποτελέσματος». Φυσικά μπορούν να νιώσουν πληθώρα συναισθημάτων.
Η ηθολόγος Lesley Roger είπε ότι έχει πλέον αποδειχτεί ότι τα κοτόπουλα έχουν γνωστικές ικανότητες ισάξιες με των θηλαστικών και των πιθήκων . Έχουν την ικανότητα να προσδοκούν το μέλλον και διαθέτουν αυτοέλεγχο, χαρακτηριστικά που λανθασμένα αποδίδονταν μόνο στον άνθρωπο. Επίσης τα κοτόπουλα έχουν την δυνατότητα της ενσυναίσθησης και τα αγγίζει ο πόνος και τα συναισθήματα των άλλων. Τα κοτόπουλα στις κτηνοτροφικές μονάδες βιώνουν πολύ έντονο άγχος με αποτέλεσμα να παθαίνουν αλωπεκίαση (χάνουν το φτέρωμά τους). Επιπλέον οι τραγικές συνθήκες διαβίωσης και η αδυναμία κίνησης λόγω μεγάλου συνωστισμού οδηγούν σε σοβαρά τραύματα, όπως κατάγματα των οστών.
Λαμβάνοντας στα υπόψιν μας όλα τα παραπάνω, και αναγνωρίζοντας ότι τα αρνιά, τα κατσίκια και τα κοτόπουλα (που κυρίως καταναλώνονται μέσα στο Πάσχα) είναι συναισθανόμενα πλάσματα, που έχουν πολλές ιδίες ικανότητες με τις δίκες μας και δικαιώματα στην ζωή μήπως πρέπει να ξανά σκεφτούμε το αντίκτυπο των πράξεων μας? Άραγε, αξίζει τόσος πόνος, για να βάψουμε τα αυγά και να γιορτάσουμε με χαρά και αγάπη το Πάσχα? Αξίζει να σουβλίζουμε συναισθανόμενα πλάσματα?
Δεν είναι τα έθιμα αυτά που μας δημιουργούν την ανάγκη να περάσουμε όμορφα και να ενωθούμε με τους δικούς μας ανθρώπους. Είναι η αγάπη μας για αυτούς και η ανάγκη του να αλληλοεπιδράσουμε μαζί τους. Αυτές είναι οι παραδόσεις μας. Σε ένα κόσμο που αλλάζει δεν ήρθε η ώρα να δημιουργήσουμε νέες παραδόσεις? Οι οποίες θα ευθυγραμμίζονται με τις έμφυτες αξίες μας και την αγάπη ως προς όλα τα πλάσματα.
Φέτος το Πάσχα διάλεξε ένα ειρηνικό έθιμο.
Στο κάτω κάτω «η ειρήνη ξεκινάει από το πιάτο μας».
Παρακάτω υπάρχουν βίγκαν όμορφες και αναίμακτες επιλογές για να δεις ότι οι παραδόσεις μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν αλλά χωρίς θύματα:
