More

    Στόχος: η Παλαιστίνη

    Η κόλαση σήμερα ζηλεύει την λωρίδα της Γάζας!

    Αυτή τη στιγμή, ο Παλαιστινιακός λαός αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες και βρίσκεται στα πρόθυρα του αφανισμού. Οι κάτοικοι της Γάζας και της Δυτικής Όχθης ζουν υπό σκληρές συνθήκες, με περιορισμένη πρόσβαση σε βασικές ανάγκες όπως τροφή, νερό και ιατρική περίθαλψη.

    Πως ξεκίνησαν όλα:

    Το σιωνιστικό κίνημα

    Το κίνημα που προπαγάνδιζε την «επιστροφή των Εβραίων στη γενέθλια γη τους» έγινε γνωστό ως «σιωνιστικό», από τη λέξη Σιών, όνομα ενός λόφου της Ιερουσαλήμ που συχνά χρησιμοποιείται ως δεύτερο όνομα της πόλης. Το κίνημα στην αρχή ήταν αρκετά μειοψηφικό μέσα στην εβραϊκή κοινότητα.

    Στηριζόταν σε ευκατάστατους Εβραίους που είχαν αισθανθεί την απειλή του αντισημιτισμού – λόγω της υπόθεσης Ντρέιφους στη Γαλλία.

    Οι επικεφαλής του σιωνιστικού κινήματος έψαχναν να βρουν χρηματοδότες μέσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της εποχής, για την αποίκηση ενός σημείου του πλανήτη που θα λειτουργούσε ως εβραϊκή πατρίδα.

    Μετά τα αρχικά σχέδια για εγκατάσταση σε κάποια αραιοκατοικημένη γη (την Αργεντινή ή τη Μαδαγασκάρη), οι περισσότεροι σιωνιστές συνέκλιναν στην επιλογή της Παλαιστίνης.

    Οι λόγοι είναι Τρεις

    Πρώτα από όλα για ιστορικούς λόγους: Η «υποσχόμενη γη της Χαναάν» στον Μωυσή και τον «περιούσιο λαό» του, θα σπιρούνιζε τους πόθους των καταδιωγμένων Εβραίων για εθνική αποκατάσταση.

    Δεύτερον, το Ολοκαύτωμα. Η εξόντωση εκατομμυρίων Εβραίων στην κατεχόμενη από τους Ναζί Ευρώπη, ανάγκασε πολλούς ξεριζωμένους επιζώντες να καταφύγουν στην Παλαιστίνη.

    Στην τσαρική Ρωσία έγιναν οι πιο άγριοι και πιο μαζικοί διωγμοί Εβραίων, τα «πογκρόμ». Επί Στάλιν τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα, με την νέα γενιά Εβραίων να δηλώνει απογοητευμένη από την πολιτική που ακολουθούσε.

    Όμως υπήρχε και πιο σημαντικό κίνητρο: επρόκειτο για μια επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τη Διώρυγα του Σουέζ. Μεγάλος σύμμαχος; H Αγγλία.

    Το ξεκίνημα

    Η 15η Μάη είναι η επέτειος ίδρυσης του ισραηλινού κράτους. Όμως για τους Παλαιστίνιους είναι γνωστή ως Νάκμπα («Ημέρα της Καταστροφής»).

    Μια από τις πρώτες αποφάσεις του νέου κράτους, τον Ιούνη του 1948, ήταν η απαγόρευση επιστροφής των Αράβων προσφύγων στα σπίτια τους. Λίγο μετά ψηφίστηκε ο «Νόμος της Επιστροφής». Σύμφωνα με αυτόν, έχει δικαίωμα να κατοικήσει και να πάρει τα δικαιώματα του πολίτη του κράτους του Ισραήλ, οποιοσδήποτε Εβραίος στο θρήσκευμα, από όλον τον πλανήτη. Όμως οι Άραβες που γεννήθηκαν σ’ αυτή τη γη -ή κατάγονται από αυτούς- δεν έχουν κανένα δικαίωμα να γυρίσουν, με το προσφυγικό να είναι ένα από τα μεγαλύτερα θέματα που δεν έχουν επιλυθεί ποτέ.

    Οι πολεμικές συγκρούσεις ξεκίνησαν την επομένη κιόλας μέρα της ανακοίνωσης της γέννησης του Ισραήλ, όταν δέχτηκε επίθεση από τέσσερα γειτονικά κράτη. Το Ισραήλ βγήκε κερδισμένο, καθώς απέκτησε εδάφη πέραν του πλάνου του Ο.Η.Ε. Το 1967 με τον Πόλεμο των Έξι Ημερών θα κερδίσει τις περιοχές της Δυτικής Όχθης, της Γάζας και την χερσόνησο του Σινά. Το Συμβούλιο Ασφαλείας θα καλέσει το Ισραήλ να αποχωρήσει από τα εδάφη που κατέλαβε, αλλά δεν θα το κάνει.

    Η πρώτη Intifada

    To 1987, έγινε το μπαμ με την μαζική εξέγερση του Παλαιστινιακού λαού για την αποτίναξη της Ισραηλινής κυριαρχίας. Η εξέγερση δεν ξεκίνησε από το PLO αλλά ήταν μαζική επιθυμία του λαού της Παλαιστίνης. Τελείωσε το 1991 με το Συνέδριο της Μαδρίτης που ήταν η πρώτη αξιοσημείωτη προσπάθεια επίλυσης, με πρωτοβουλία της Αμερικής, χωρίς θετική ανταπόκριση από την πλευρά του Ισραήλ.

    Η δεύτερη Intifada

    Σχεδόν μια δεκαετία αργότερα, το 2000, αρχίζουν ξανά οι συγκρούσεις λόγω της επίσκεψης του τότε υποψήφιου για την θέση του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Ariel Sharon, στο Temple Moynt, το Μουσουλμανικό τέμενος της Ανατολικής Ιερουσαλήμ που διεκδικεί η Παλαιστίνη και προκάλεσε έντονες διαμαρτυρίες. Η δεύτερη Intifada έχει μείνει στην ιστορία ως ακόμα πιο αιματηρή από την πρώτη -με το Ισραήλ να κάνει χρήση του στρατού του και τους Παλαιστίνιους με περισσότερες επιθέσεις δολοφονίας. Ο πόλεμος σταμάτησε στις αρχές του 2005 και ξεκίνησε ξανά το 2008 με την επίθεση του Ισραήλ εναντίον της Ηamas στη Λωρίδα της Γάζας.

    Σημαντική εξέλιξη η οποία χειροτέρεψε τα πράγματα, ήταν το 2002 όταν επί Sharon, κατασκευάστηκε διαχωριστικό τείχος μεταξύ του Ισραήλ και της Δυτικής Όχθης παραχωρώντας εξτρά έδαφος στο Ισραήλ με αποτέλεσμα να χωρίζονται στη μέση πόλεις και μεταφορικά δίκτυα. Η κίνηση αυτή προκάλεσε την αντίδραση της διεθνούς κοινότητας και του Δικαστηρίου της Χάγης.

    Η Λωρίδα της Γάζας, η Ανατολική Ιερουσαλήμ, η Ηamas και το Ισραήλ είναι οι πρωταγωνιστές σε ένα αιματοβαμμένο σενάριο με ιμπεριαλιστικά γεωπολιτικά συμφέροντα ελέγχου της Μέσης Ανατολής, κάτω από την ομπρέλα του πανίσχυρου -από την μαμά Αμερική και τις δεξιές πολιτικές- Ισραήλ.

    Οι προσπάθειες επίλυσης του Παλαιστινιακού ζητήματος υπήρξαν πολυάριθμες και αποτυχημένες. Τα πρόσφατα επεισόδια δεν έχουν να κάνουν μόνο για εθνοτικές αντιπαλότητες, αλλά κυρίως για θρησκευτικά στοιχεία.

    Υπάρχει λύση στο δράμα της Παλαιστίνης;

    Το Ισραήλ στηρίχθηκε από τις ΗΠΑ και θα συνεχίσει να ασκεί αυτές τις πολιτικές, εκτός και αν πάρει διαφορετικές εντολές. Η Παλαιστίνη χρειάζεται συμμάχους το ίδιο ισχυρούς με την Αμερική και αυτό είναι κομμάτι δύσκολο. Η συνενοχή της «πολιτισμένης» Δύσης επιβεβαιώνει ότι όσα free palestine και να ανεβάσουμε συγκινημένοι με τον ηρωισμό και την αυτοθυσία της Παλαιστίνης, το παιχνίδι παίζεται σε βρώμικα τραπέζια που μυρίζουν πετρέλαιο και άλλα οικονομικά συμφέροντα.

    Δεν μπορεί να εκδιωχθεί κανένας από τους δύο λαούς, ούτε να εξαλειφθεί ένα ήδη υπάρχον κράτος. Ωστόσο, πρέπει να υπάρξει μια βιώσιμη λύση και το λόγο στο τέλος πάντα τον έχει ο εξαθλιωμένος από το αίμα του λαός.

    Το κίνημα “Όλα τα Μάτια στη Ράφα” έχει αναδειχθεί ως σημαντικός φορέας αλληλεγγύης και ανθρωπιστικής βοήθειας, προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσει τη διεθνή κοινότητα για την κρίση και να παρέχει ανακούφιση στους πληγέντες.

    Παρά τις προσπάθειες αυτές, η ανθρωπιστική κατάσταση παραμένει κρίσιμη, με τις διεθνείς προσπάθειες για ειρήνη και σταθερότητα να είναι πιο επιτακτικές από ποτέ. Μην αφήνετε φυλετικούς και θρησκευτικούς διαχωρισμούς να αμβλύνουν την ανθρωπιά σας μπροστά στην Γενοκτονία που συμβαίνει αυτή την στιγμή, μπροστά στα μάτια μας στην Παλαιστίνη.

    Responsive Ad

    Latest articles

    Related articles