Είναι γεγονός πως η πλατφόρμα του Tik Tok ήρθε για να μείνει. Καθώς ακόμα και οι “αρνητές” του, που στην αρχή της δημιουργίας του το χλεύαζαν, τώρα είναι ενεργοί χρήστες και τσεκάρουν ή ανεβάζουν βίντεο σε καθημερινή βάση.
Σε πρόσφατη συζήτηση με ένα φίλο, που δουλεύει σε παιδικό σταθμό, ανέφερε πως τα τωρινά παιδιά δυσκολεύονται να κάτσουν να παρακολουθήσουν με προσοχή μία ταινία κινουμένων σχεδίων διάρκειας μίας ή δύο ωρών, που τους βάζει για να περάσει η ώρα.
Από την άλλη, μπορούν να κάτσουν προσηλωμένα μπροστά σε ένα κινητό και να σκρολάρουν βίντεο για αρκετή ώρα. Προφανώς αυτό δε συμβαίνει μόνο σε μικρές ηλικίες, καθώς ακόμα και εγώ έχω πιάσει τον εαυτό μου να βλέπω πως μία ταινία διαρκεί δύο ώρες και να με πιάνει κρύος ιδρώτας. Το ότι όλο και περισσότεροι αρχίζουν να “βαριούνται” τις κανονικές ταινίες και σειρές, μπορεί να εξηγηθεί μέσα από διάφορες ψυχολογικές και πολιτιστικές παραμέτρους που σχετίζονται με την πλατφόρμα και το περιεχόμενό της.

Ταχύτητα και άμεση πληροφόρηση
Το Tik Tok βασίζεται σε βίντεο μικρής διάρκειας, συνήθως λίγων δευτερολέπτων, που συνήθως προσφέρουν γρήγορες και έντονες δόσεις πληροφορίας, χιούμορ ή συγκίνησης. Οι ταινίες, απαιτούν περίπου δύο ώρες για την ανάπτυξη μιας ιστορίας και οι σειρές επεισόδια 45 λεπτών (στην καλύτερη 20 λεπτών) και πάνω από οκτώ επεισόδια για να καταλάβει κανείς την υπόθεση. Το Tik Tok, δίνει άμεσα το “ζουμί” του περιεχομένου. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος συνηθίζει αυτή την άμεση ανταμοιβή και αδυνατεί να κρατήσει πλέον την προσοχή του σε πιο αργά αφηγηματικά μέσα. Αυτό οδηγεί σε ένα φαινόμενο που ο θεατής νιώθει ανυπόμονος ή και βαριεστημένος όταν πρόκειται να παρακολουθήσει μια ιστορία να εξελίσσεται με αργό ρυθμό.
Συνήθεια του σκρολαρίσματος
Το αδιάκοπο σκρολάρισμα που ενθαρρύνει το Tik Tok, δημιουργεί μια συνήθεια συνεχούς αναζήτησης νέου περιεχομένου. Οι χρήστες προτιμούν να παρακολουθούν πολλά και σύντομα βίντεο, που καλύπτουν πολλαπλά θέματα και είδη μέσα σε λίγα λεπτά. Από την ομορφιά και τη μόδα μέχρι το μαγείρεμα και τα ταξίδια, στο Tik Tok θα βρεις τα πάντα. Αυτή η συνήθεια δεν επιτρέπει το μυαλό να επενδύσει σε μακροχρόνια αφηγηματικά μέσα, όπως οι ταινίες. Ο θεατής θέλει να μεταβαίνει από το ένα βίντεο στο άλλο, κάτι που καθιστά δύσκολο να συγκεντρωθεί σε ένα μόνο έργο με συγκεκριμένη αρχή, μέση και τέλος.
Προσφέρει περιεχόμενο με βάση τις προτιμήσεις του χρήστη
Το Tik Tok έχει σχεδιαστεί για να προσφέρει περιεχόμενο βασισμένο στις προτιμήσεις και στις αλληλεπιδράσεις του χρήστη. Δηλαδή κάθε χρήστης βλέπει βίντεο που ταιριάζουν απόλυτα στις προσωπικές του προτιμήσεις, ενώ η ταινία είναι προϊόν για μαζικό κοινό και συχνά η επιλογή μίας ταινίας που θεωρεί ο θεατής πως θα του αρέσει, πολλές φορές τον αφήνει ανικανοποίητο. Το αίσθημα ότι μία ταινία δεν καλύπτει τις προσωπικές προτιμήσεις του θεατή, μπορεί να τον οδηγήσει σε απώλεια ενδιαφέροντος και αίσθημα πλήξης. Επίσης στο Tik Tok το περιεχόμενο ανανεώνεται συνεχώς, οπότε ποτέ δεν θα βαρεθείς.

Μείωση συγκέντρωσης
Οι χρήστες συνηθίζουν να καταναλώνουν περιεχόμενο σε εξαιρετικά μικρά χρονικά διαστήματα, κάτι που δυσκολεύει την εστίαση σε μεγαλύτερες αφηγήσεις. Η συνεχή έκθεση σε σύντομο περιεχόμενο αλλάζει τη δομή της προσοχής του θεατή, μειώνοντας την ικανότητα του να επενδύσει συναισθηματικά ή νοητικά σε μια ιστορία που διαρκεί περισσότερο. Ακόμα πιο δύσκολο είναι για τα άτομα που είχαν ανέκαθεν μία διάσπαση προσοχής ή και ΔΕΠΥ.
Η υπερδιέγερση ενισχύεται
Τα βίντεο του Tik Tok συνδυάζουν οπτικά, ηχητικά εφέ, έντονη μουσική και συχνά γρήγορες εναλλαγές σκηνών. Αυτός ο συνδυασμός δημιουργεί μία έκρηξη ερεθισμάτων που προκαλεί μεγαλύτερη ένταση και άμεση ανταπόκριση. Αντίθετα, οι ταινίες απαιτούν μια πιο ήπια και σταδιακή αφήγηση και εξέλιξη και δεν καταφέρνουν να ικανοποιήσουν την επιθυμία για αισθητηριακή διέγερση. Για αυτό και ο θεατής νιώθει ότι οι ταινίες είναι αργές ή χωρίς δράση, ακόμα και αν η αφήγησή τους είναι καλοδουλεμένη.
Παρόλα αυτά, οι ταινίες εξακολουθούν να έχουν μία μοναδική αφήγηση που απαιτεί υπομονή και εμβάθυνση, κάτι που μπορεί να προσφέρει μια εντελώς διαφορετική και εξίσου σημαντική εμπειρία θέασης. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την εμπειρία του κινηματογράφου, αλλά και με την αδρεναλίνη που αισθάνεται κανείς μετά την ολοκλήρωση μία σεζόν κάποιας σειράς, ώστε να ανυπομονεί για τη συνέχεια της.