Το σλόγκαν της φετινής, αλλά και των υπολοίπων Eurovision που θα διεξαχθούν στο μέλλον, επιλέχτηκε να είναι το «United By Music» (ενωμένοι με τη μουσική) κάτι που απ’ όσο φάνηκε δεν έγινε πράξη. Είχαμε γράψει στο παρελθόν άρθρο σχετικά με την Eurovision και την πολιτική που εμπλέκεται ανά περιόδους. Όμως φέτος πρέπει να ήταν η πιο πολιτικοποιημένη Eurovision. Είναι Αύγουστος και ακόμα συζητιούνται πιθανά σενάρια που διαδραματίστηκαν πίσω από τις κάμερες του φετινού διαγωνισμού. Το θέμα αναζωπύρωσε ο φετινός εκπρόσωπος της Κροατίας, Baby Lasagna με μία συνέντευξη που έδωσε στο κροατικό podcast.
Οι δηλώσεις φωτιά του Baby Lasagna
Ανέφερε πως η συμπεριφορά μερικών συναδέλφων καλλιτεχνών, ήταν κάπως υπερβολική και πως η αποστολή του Ισραήλ δεν ήταν όσο ενοχλητική όσο κάποιοι ισχυρίζονται, τουλάχιστον στον ίδιο. «Στεκόμασταν στην ουρά για να συμμετάσχουμε στην παρέλαση της σημαίας και όλα ήταν καλά. Η εκπρόσωπος της Ιρλανδίας και η Ελληνίδα εκπρόσωπος στέκονταν εκεί, και ακριβώς τότε κάποιος πέρασε και γύρισε ένα βίντεο. Υποθέτω ότι ήταν κάποιος από την ισραηλινή αντιπροσωπεία.
Το Bambie άρχισε να του φωνάζει: «Μην με κινηματογραφείς!» Φώναζε σαν θυμωμένος σκύλος! Και πρόσθεσε ότι είναι μια «γιορτή αγάπης και ειρήνης» και όλοι ήταν πραγματικά σοκαρισμένοι. Δάγκωσα τα χείλη μου προσπαθώντας να μη γελάσω. Μιλούν για μια γιορτή αγάπης και ειρήνης ενώ φωνάζουν και θυμώνουν, απλώς περιττό δράμα. Δεν ξέρω γιατί το Bambie, η Μαρίνα και το Νέμο ήταν τόσο αναστατωμένοι με την ισραηλινή αντιπροσωπεία. Η ισραηλινή αντιπροσωπεία δεν ήταν καθόλου ενοχλητική, τουλάχιστον από ό,τι είδα. Και όσον αφορά τον ισχυρισμό του Bambie ότι το κινηματογραφούν, υπάρχουν κάμερες παντού και όλοι βγάζουν φωτογραφίες από όλους. Απλώς με διασκέδασε που φώναζε για ειρήνη και αγάπη ενώ συμπεριφερόταν με θυμό και απογοήτευση».
Οι δηλώσεις του αυτές είχαν ως αποτέλεσμα να ξεκινήσουν πολλών ειδών σχόλια εναντίον του από μέρους των φαν, αλλά και από τους τρεις καλλιτέχνες που ανέφερε να πάψουν να τον ακολουθούν στα κοινωνικά δίκτυα. Αρκετοί θεώρησαν ότι άναψε φωτιές για να βρεθεί ξανά στην επικαιρότητα, καθώς σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει καινούργιο δίσκο. Καθώς φαίνεται να υπήρχε μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με τα όσα δήλωσε στην προηγούμενη συνέντευξή του, ο καλλιτέχνης αποφάσισε να δώσει μια εξήγηση μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, και να δώσει ένα τέλος στα αρνητικά σχόλια προς το πρόσωπό του.
Ας ξαναθυμηθούμε ορισμένα περιστατικά που προκάλεσαν αντιδράσεις και αναταράξεις στο φετινό διαγωνισμό της Eurovision
Η απαγόρευση της σημαίας της Παλαιστίνης
Η διοργάνωση έβγαλε ανακοίνωση πως μέσα στο στάδιο δε θα επιτρέπονται σημαίες από οποιαδήποτε άλλη χώρα, πέρα από αυτές που διαγωνίζονται. Στην ουσία εννοούσε της Παλαιστίνης, γιατί για ποιον λόγω να βγάλει αυτή την ανακοίνωση ακριβώς τη χρονική περίοδο που έχει ξεσπάσει πόλεμος ανάμεσα στους Παλαιστίνιους και τους Ισραηλίτες; H ίδια διοργάνωση που έχει στόχο δήθεν την «ειρήνη», είναι ΟΚ με τις σημαίες του κράτους που είναι υπόδικο το Διεθνές Δικαστήριο με την κατηγορία της γενοκτονίας. Αυτό που δεν αντέχει είναι η σημαία και τα σύμβολα των «γενοκτονημένων».
Στο εναρκτήριο act του πρώτου ημιτελικού o παλαιστινιακής καταγωγής καλλιτέχνης Eric Saade που κάνει καριέρα στην Σουηδία, έχοντας εκπροσωπήσει τη χώρα το 2011 – κερδίζοντας μάλιστα την τρίτη θέση – εμφανίστηκε στο Live Show του ημιτελικού με δεμένη παλαιστινιακή μαντίλα στο χέρι του. Σε επίσημη απάντηση της η EBU στο Euromix, ζήτησε συγγνώμη για την παραβίαση των κανονισμών από την πλευρά του καλλιτέχνη, ενώ ταυτόχρονα δήλωσε και άγνοια για την απόφαση του ερμηνευτή να εμφανιστεί στην σκηνή του διαγωνισμού με αυτό το πολιτικό σύμβολο.
«Τιμωρώντας» το Βέλγιο
Ενώ το τραγούδι του Βελγίου με τίτλο «Before the party is over» με τον τραγουδιστή Mustii βρισκόταν σε υψηλή θέση στα στοιχήματα, παραξένεψε τους θεατές πως δεν κατάφερε να πάρει το εισιτήριο του Μεγάλου Τελικού. Αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στο ότι ο Βέλγικος ραδιοτηλεοπτικός φορέας,VRT, κατά την εμφάνιση του Ισραήλ, διέκοψε για λίγο τη μετάδοση και στους δέκτες των τηλεθεατών εμφανίστηκε ένα αντιπολεμικό μήνυμα, το οποίο και καλεί για την κατάπαυση του πυρός.
Η επεισοδιακή συνέντευξη τύπου
Μετά το τέλος του δεύτερου ημιτελικού, ακολούθησε η πιο επεισοδιακή συνέντευξη τύπου των διαγωνιζόμενων που προκρίθηκαν στον Τελικό. Στο επίκεντρο βρέθηκε η συμπεριφορά της Μαρίνας Σάττι. Ο φακός την έπιασε κατά τη διάρκεια που η Eden Golan – η τραγουδίστρια εκπρόσωπος του Ισραήλ – έκανε τις δικές της δηλώσεις, να χασμουριέται και να δυσανασχετεί κι αυτό μεταφράστηκε ως επιτηδευμένη κίνηση, προκειμένου να εκφράσει έστω και με έμμεσο τρόπο, την αποδοκιμασία της για το Ισραήλ και τη γενοκτονία που διεξάγει στη Γάζα.
Άλλοι βέβαια το έλαβαν πως ίσως ήταν αποτέλεσμα κούρασης από τις πολύωρες πρόβες, καθώς η Μαρίνα ήταν άρρωστη και λάμβανε φαρμακευτική αγωγή για να μπορέσει να τραγουδήσει. Η ίδια όταν ενημερώθηκε για το περιστατικό, ανέβασε ένα βίντεο στο Instagram και είπε πως δεν είχε σκοπό να προσβάλει κανέναν και αφού επέστρεψε στην Ελλάδα είπε πως απλά χαζολογούσε με την ομάδα της.
Την ίδια στιγμή ο Ολλανδός τραγουδιστής Joost Klein, όσο μιλούσε η Eden Golan, είχε καλύψει το πρόσωπό του με τη σημαία της χώρας του δείχνοντας ασέβεια προς τη διαγωνιζόμενη. Όταν κάποια στιγμή ένας δημοσιογράφος ρώτησε την Eden πως νιώθει πως με την παρουσία της μπορεί να βάζει σε κίνδυνο και τους υπόλοιπους διαγωνιζόμενους, ο δικηγόρος δίπλα της είπε ότι δεν χρειάζεται αν δε θέλει να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση και ο Joost πετάχτηκε και ρώτησε «Why not?», φέρνοντας την Ισραηλινή συμμετοχή σε δύσκολη θέση. Φυσικά το μέλλον του τραγουδιστή δεν ήταν ευχάριστο.
Στο παρά πέντε ο αποκλεισμός της Ολλανδίας
Υποψίες κίνησε το γεγονός πως η συμμετοχή της Ολλανδίας δεν εμφανίστηκε επί σκηνής για την πρώτη γενική πρόβα του Μεγάλου Τελικού. Οι φήμες οργίαζαν, καθώς πίστευαν πως η Ολλανδία κινδύνευε να αποκλειστεί, λόγω της συμπεριφοράς του Joost Klein στην ομάδα του Ισραήλ. Την ημέρα του μεγάλου τελικού, βγήκε ανακοίνωση πως ο Joost Klein δε θα διαγωνιστεί, αλλά η αιτία ήταν πως ο τραγουδιστής απείλησε γυναίκα της παραγωγής του SVT κατά τη διάρκεια της πρώτης dress rehearsal.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη προκάλεσε τεράστιο αντίκτυπο, καθώς προστέθηκε μία σειρά προβλημάτων και απροόπτων που επισκίασαν τη φετινή διοργάνωση. Η Alessandre Mele και ο Käärijä, οι δύο περσινοί εκπρόσωποι της Νορβηγίας και της Φιλανδίας αντίστοιχα, ήταν προγραμματισμένο να εμφανιστούν ως spokepersons για τις χώρες τους και να ανακοινώσουν το 12άρι των κριτικών επιτροπών, αλλά αποχώρησαν από τη διαδικασία. Ακόμα και η Loreen, η περσινή νικήτρια, έκανε τη δική της επανάσταση όταν δήλωσε πως σε περίπτωση νίκης του Ισραήλ δεν επιθυμεί να παραδώσει το τρόπαιο στην Eden Golan.
Τα δράματα για τη συμμετοχή του Ισραήλ συνεχίζονται
Η EBU, της οποίας «αγαπημένο παιδί» είναι το Ισραήλ, απαγορεύει δια ροπάλου κάθε έκφραση αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους. Πως θα μπορούσε άλλωστε, καθώς ο βασικός χορηγός της διοργάνωσης Moroccanoil είναι από το Ισραήλ. Μάλιστα η EBU έφθασε στο σημείο να «πειράξει», το βίντεο της εμφάνισης του Ισραήλ στην πρόβα, για να «εξαφανίσει» τα γιουχαΐσματα και τα συνθήματα Free Palestine που δονούσαν την ατμόσφαιρα.
Κυκλοφορούν δεκάδες βιντεάκια από κινητά που δείχνουν τι ακριβώς συνέβη όταν βγήκε στη σκηνή η εκπρόσωπος του Ισραήλ και κατά τη διάρκεια της εμφάνισης της, αλλά στο επίσημο βίντεο που ανέβηκε στον λογαριασμό της EBU έχουν εξαφανιστεί όλες οι αποδοκιμασίες και ακούγονται χειροκροτήματα! Ακόμη χειρότερα, το ίδιο τέχνασμα χρησιμοποίησε και στην ζωντανή μετάδοση του ημιτελικού και του τελικού, όπου επίσης υπήρξαν αποδοκιμασίες και γιουχαΐσματα από το κοινό! Ακόμη πιο σοκαριστικό ήταν η αποκάλυψη της τελικής βαθμολογία του κοινού, με το να δίνει 323 βαθμούς στο Ισραήλ. Στο τέλος της βραδιάς , όμως, την πρωτιά κατακτάει η Ελβετία με το Nemo που είναι το πρώτο non binary άτομο που στέφεται νικητής στο διαγωνισμό.
Ενδιαφέρον, μάλιστα, είναι και το γεγονός πως παρόλο που η Ρωσία, ως χώρα, απαγορεύεται να λάβει μέρος στο διαγωνισμό, αν όμως ένας διαγωνιζόμενος κατάγεται από τη Ρωσία, αλλά εκπροσωπεί κάποια άλλη χώρα, π.χ. το Ισραήλ (όπως φέτος), δεν υπάρχει θέμα. Αν η EBU θέλει να είναι δίκαιη, το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει είναι να μην επιτρέψει σε καμία από τις χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση να συμμετέχει στη διοργάνωση, διότι με το να επιλέγει να αποκλείσει τη Ρωσία, αλλά να επιτρέψει τη συμμετοχή της Ουκρανίας και του Ισραήλ, παίρνει έμμεσα πολιτική θέση.